Ojciec przy porodzie czy na poczekalni? - Forum

Obawiam się że ciężko będzie o opinię innych mężczyzn, bo niewielu ich tu się niestety udziela na naszym forum, ale próbujmy, próbujmy, może się ośmielą.

mhm...zgadzam sie z przedmowczynia...:)

ze swojej strony tylko moge powiedziec,ze uwazam,iz zalezy to od mezczyzny,jak on sam czuje sie na silach w tej roli...bo jesli ma tam isc tylko dlatego ze wypada albo ze zona chce-to bez sensu.bez obrazy,ale wowczas nie przyda sie partnerce a tylko bedzie przeszkadzal...

wiec niechaj kazdy facet poslucha swego serca,swego wnetrza i dokona wyboru na tej podstawie :)

Nie uważacie czasem, że jest ogromne ciśnienie, presja społeczna na to, żeby ojciec był przy porodzie? Im bliżej termniu rozwiązania, tym częściej padają pytania o to, czy ojciec będzie przy porodzie... Czy to pytanie już nie wkracza w sferę intymną, o którą nie wypada pytać?

Mój mąż przy porodzie nie był, nie chciał... Czy była jakaś presja...? u nas jej nie było, nikt nie pytał nikt nie namawiał...

U nas dużo osób się pytało przed porodem czy P. będzie obecny, kiedy mówiliśmy, że nie każdy był zdzwiony i namawiał go żeby jednak był. Nie ukrywam, że mnie to denerwowało, jakby poród to był jakiś serial do oglądania.

Mój mąż nie chciał być przy porodzie.Zmienił zdanie gdy byłam w 7 miesiącu ciąży-nikt go nie namawiał.Do dziś wspomina ten dzień i nie żałuje,a ja  dzięki jego obecności czułam się bezpieczna.

Mój Mąz nie był przy porodzie. I nie dlatego, że mdleje na widok krwi... Choć to też;)))

Ogólnie ja nie chciałam, żeby był....Poza tym przy drugim porodzie trzeba było zająć się pierwszym dzieckiem, gdy byłam w szpitalu.

Moim zdaniem, ta presja, to nic dobrego. każdy decyduje sam, w tym wypadku małżeństwo podejmuje decyzję.

A te pytania są nie na miejscu. A czy Mąż był przy porodzie? Jeśli nie, to dlaczego. Moim zdaniem guzik komu do tego...

To zbyt intymna sfera, żeby naciskać kogokolwiek.

nie byłem przy porodzie i nigdy nie bede - mdleje na widok krwi, żona rozumie wiec nie naciskala

hmmm...byle tylko potem nie porównywać i nie kategoryzować w stylu, że facet, który był przy porodzie jest LEPSZYM i pełnowartościowym ojcem niz ten, który konkretnie nie mógł lub nie zdecydował się na wspólny poród. Takie inteligentne porównania nie są rzadkością niestety. Podobnie zresztą jak w stosunku do rodzących kobiet - tych, co naturalnie i tych mam, które przez cc.

Jak byl przy poczęciu to i przy porodzie niech będzie

to oczywiscie żart.Mój mąż był przy mnie na  sali przez pierwsze godziny porodu, natomiast jak mnie zabrano na cesarkę to czekał pod drzwiami.Na drugi poród już się nie szykował na salę bo do razu była robiona cesarka.

Zapierał się tylko, ze nie przetnie pępowiny i co...zrobił to 2 razy.A to podobno kobieta zmienną jest...

Forum dla facetów a tu.... same baby :-)

Mój mąż był przy porodzie. Od samego początku ciąży mowił ze chce być wiec mu niezabraniałam. to czy facet bedzie przy porodzie zalezy do jego osobistego nastawienia do sprawy.

tak, chcialabym aby moj D. byl przy mnie przy porodzie, a on cale szczescie jest tego zdania co ja :)

mój D. też był przy porodzie bo chciał..czułam się bezpieczniej...

Mój mąż był przy porodzie a dokładnie prawie do końca jak wyciągali małego kleszczami kazali mu wyjść nie chcieli zbierać go z podłogi ;-), różne reakcje są na widok wyciąganego dziecka!
Od początku to była jego decyzja, teraz też chce być!

Przy pierwszym porodzie mąż był tak zestresowany, że...pojechał do pracy :P Przy drugim już był, ale wkurzał mnie, bo się ruszał - chciałam, żeby siedział przy mnie bez ruchu i tyle, a jemu te kilka godzin było niewygodnie, co mnie strasznie denerwowało. Wyszedł jak powiedziałam, że rodzę - był blady, więc nie nalegałam :P
Przy trzecim dzielnie uczestniczył w lewatywie, prysznicu, ale potem już na porodówce nie dał rady.
Chyba nie jestem za rodzeniem z mężem, choć gdybym znów miała trafić na taką jędzę jak za pierwszym razem, na pewno bym go zabrała ;)
A presja chyba jest, ale to rzeczywiście zbyt intymna sprawa jak dla mnie.

Mój mąż był przy porodzie sam tego chciał. Badrzo mi pomagał. Dziś już 5 lat mineło od porodu a On z iskierką w oczach wspomina jak się jego córeczka rodziła. Wie też ile kobieta musi sie nacierpieć, ten poród zbliżył nas bardziej. 

jeśli argumentem przeciwko obecności mężczyzny przy porodzie ma być "traumatyczność porodu" to warto najpierw ustalić, o jaką traumę chodzi. Bo jeśli o traumę typu "z kanału rodnego wyskakuje główka dziecka i towarzyszy temu krew" to jest to nie do ominięcia, jasne. Ale jeśli na traumę mają się składać strach, lewatywy, nacinanie krocza i medykalizacja porodu to już niekoniecznie.

Czy sporządzałyście plan porodu? Wiele szpitali (a na pewno te firmowane akcją rodzic po ludzku) zachęca ciężarne do przygotowania planu porodu, w którym zaznaczacie, co akceptujecie, a czego nie. Można w nim odhaczyć, że nie zgadzamy się na lewatywę lub podanie oksytocyny (oksytocyna przyspiesza poród, ale wywołuje bardzo silne i nienaturalne skurcze, przez co poród jest bardziej bolesny i wzrasta ryzyko dalszej medykalizacji- nacięcia krocza czy CC) i że prosimy o ochronę krocza, aby urodzić bez nacinania. Naprawdę wiele zabiegów okołoporodowych jest zbędnych dla urodzenia dziecka, a ma na celu ułatwić i przyspieszyć poród personelowi chcącemu zejść ze zmiany. Warto o tym wiedzieć, aby móc zdecydować, czy chcemy rodzić naturalnie i w swoim rytmie. No i szkoła rodzenia jest imho niezbędna, jeśli para chce rodzić wspólnie. Lęki mężczyzny wobec uczestnictwa w porodzie biorą się najczęsciej z niewiedzy- czego się spodziewać, co jest konieczne a co nie jest, do którego momentu mozna bronić partnerki, a gdzie zaczyna się utrudnianie pracy lekarzom. Podczas zajęć w szkole rodzenia dowiadujecie się też, jaki jest rytm porodu, co jest jego fizjologią a co nie, kiedy jechać do szpitala (bo pojechanie za wcześnie kończy się często wygaśnięciem skurczów z powodu stresu, co powoduje oczywiście propozycję podania oksytocyny i rozpoczęcie niepotrzebnej medykalizacji). Wiedza daje nie tylko kontrolę nas sytuacją, ale oswaja też lęki.