Ojciec przy porodzie czy na poczekalni?

A możesz napisać, jakie były powody twojej decyzji?

Ja nie żałuję ani chwili z dwóch wspólnych porodów. O żadnym "obrzydzeniu" ze strony meża nawet mowy nie było. Czytam o tym często i wydaje mi sie trochę dziwne, że kochajacy facet może czuć obrzydzenie do żony, bo widział ją przy porodzie... W końcu to nie jakaś rzeźnia czy coś, bez przesady...

Na pewno tak. Tak emocjonujące wspólne przeżycie zmienia punkt widzenia na wiele spraw. 

jak kiedyś zajdę w drugą ciąże lepiej zorientuje się w których szpitalach są porody rodzinne, bo zostaliśmy oszukani przez lakarza...

Wydaje mi się, ze zawsze są powody... To w końcu dosyć wazna decyzja.

Jak rodziłam to był mąż przy dwóch porodach ,dzięki nie mu  sobie bardziej poradziła, dodawał mi sił,otuchy ,masował kręgosłup,stopy i przeciął pępowinę -to nas jeszcze bardziej zblizyło do siebie!

No więc jest powód. Mnie się nic nie wydaje, bo sama stawałam przed tą decyzją i myślałam nad nią długo rozważajac za i przeciw. Dlatego wiem, że są zarówno powody za jak i powody przeciwko mężowi przy porodzie. I ciekawa jestem, jakie kierują mamami, które rodzą same. 

U mnie pierwsza cesarka i nie było mowy o mężu na sali operacyjnej.

Teraz w lutym nie wiem... 

To radość nie do opisania i dla mnie i dla niego i nie wyobrazam sobie ze mogło by tam jego z nami zabraknąć... pomógł mi bardzo i ciesze sie że nie było wachania po prostu "ide i koniec" i te łzy w oczach i słodkie szeptanie "jest jest nasz synek" no kto by miał to mówić jak nie kochany MĘŻULEK :*

miałam cc, na sale operacyjna nie wszedl,ale wszedl do drugiej i widzial dzidzie juz przy wazeniu,mierrzeniu itd. gdyby bylo sn, to chcialabym zeby byl.

skoro poczęcie było we dwoje więc i poród powinien być we dwoje takie jest moje zdanie

Nie chciałem być przy porodzie. Żona (ex) też nie, więc nie było problemu.

Nie chciałam, żeby Mąż był przy porodzie, On też nie chciał, trochę zastanawialiśmy się nad tym, co inni powiedzą, ale "problem" sam się rozwiązał, miałam cc. Mąż za to był przy ważeniu, mierzeniu dziecka, a potem w pooperacyjnej ze mną, zjechał ze mną nawet już do właściwej sali i był kilka godzin potem. Nie wyobrażam sobie Męża w czasie porodu na sali, nie chciałabym, żeby mnie widział w takiej sytuacji, mężczyźni czasem tracą zapał do kobiety po porodzie, przez to, że widzieli, jak kobieta cierpi, jak to boli, a Mąż mój kocha mnie tak mocno, że bałam się tego, że właśnie będzie Mu potem ciężko, że takich cierpień mi przysporzył. Poza tym- nie lubię, gdy ktoś widzi moje słabości, nawet płaczę w samotności, jeśli w ogóle muszę, Mąż może wejśc do łazienki normalnie, gdy robię siku, ale gdy mam okres, to nie pozwalam, to bardzo intymna sprawa. Dzięki temu juz dwa tygodnie po porodzie moglismy się kochac, nie czułam się brzydsza czy też mniej atrakcyjna.