Mononukleoza zakaźna - jak rozpoznać i leczyć?

Mononukleoza zakaźna, inaczej zwana anginą monocytową lub gorączką gruczołową jest chorobą wywoływaną przez wirus Epsteina-Barr (EBV). Zakażenie nią następuje przez kontakt ze śliną chorego, dlatego znana jest ona potocznie jako choroba pocałunków. Z tego względu szczególnie narażone na zachorowania na mononukleozę są małe dzieci, które biorą wszystko do ust (np. zabawki czy przedmioty znalezione na podłodze) oraz nastolatki rozpoczynające swoją przygodę z pierwszymi pocałunkami. Wirus mononukleozy podobny jest do wirusa opryszczki pod tym względem, że po zakażeniu pozostaje on w organizmie już na zawsze. Osoba, która chorowała na mononukleozę zostaje nosicielem wirusa ją powodującego. Różni się natomiast tym, że po zachorowaniu i wyleczeniu choroby organizm zyskuje całkowitą odporność na niego.

Mononukleoza zakaźna - objawy

Choroba ma bardzo długi czas inkubacji, który wynosi od 30 do 50 dni, w tym czasie pozostaje utajona, a dopiero później pojawiają się jej objawy. Początkowo przypomina ona grypę lub przeziębienie, pierwsze objawy to katar, bóle pleców i ogólne złe samopoczucie. Dopiero później dają o sobie znać infekcje gardła, które są spowodowane rozwijaniem się i gromadzeniem wirusa w ślinie, który atakuje ślinianki. Silny ból gardła, wysoka temperatura oraz nalot na migdałkach mogą zmylić i zasugerować zdiagnozowanie choroby jako anginy lub zapalenia migdałków. Do najbardziej charakterystycznych objawów mononukleozy zakaźnej, które pozwalają właściwie zdiagnozować tę chorobę należą:

• wysoka gorączka sięgająca 40°C, która utrzymuje się nawet przez dwa tygodnie,
• powiększone węzły chłonne na szyi, pod żuchwą, pod pachami i w pachwinach, które są twarde, wrażliwe na dotyk, a po dotknięciu przesuwają się pod skórą,\
• ostry ból gardła, powiększone migdałki z szarym nalotem oraz nieprzyjemny zapach z ust,
• obfity katar,
• zmęczenie i brak energii,
• utrata apetytu,
• możliwy jest również ból brzucha w jego górnej lewej części spowodowany powiększeniem się śledziony,
• rzadko pojawia się także opuchlizna na powiekach, nasadzie nosa albo łukach brwiowych.

Mononukleoza zakaźna – jak rozpoznać?

Gdy lekarz błędnie stwierdzi infekcję gardła i zaleci zastosowanie leków zawierających ampicylinę organizm zareaguje obfitą wysypką. W takim przypadku lekarz już nie ma wątpliwości, że pacjent choruje na mononukleozę. Gdy istnieje jedynie podejrzenie wtedy lekarz zleca badania krwi, które mają na celu ocenę stanu białych krwinek. To właśnie te krwinki atakuje i uszkadza wirus EBV, dlatego podczas zwykłego badania krwi można wykryć czy są one zmienione. Jeśli badanie nie jest jednoznaczne, wtedy można wykonać dokładniejsze badanie serologiczne krwi. Jest ono dość drogie, za to ze stu procentową pewnością wykrywa konkretne przeciwciała skierowane przeciwko wirusowi EBV.

Mononukleoza zakaźna – jak leczyć?

Na mononukleozę nie ma leku ani szczepionki. Nie znaczy to, że nie trzeba jej leczyć. Wskazane jest głównie łagodzenie objawów oraz wypoczynek. Tak jak w przypadku przeziębienia stosuje się preparaty przynoszące ulgę w konkretnych dolegliwościach. W czasie gorączki trzeba odpoczywać, najlepiej leżeć w łóżku. Można stosować ziołowy napar z lipy, który działa napotnie i pomaga zwalczyć gorączkę. Należy dużo pić, aby nie dopuścić do odwodnienia. Na bóle mięśni oraz głowy najlepiej zastosować leki na bazie paracetamolu lub ibuprofenu. Ból gardła złagodzi napar z rumianku lub szałwii oraz tabletki do ssania na ich bazie oraz nawilżające błony śluzowe i działające odkażająco. Trzeba również pamiętać o diecie lekkostrawnej, która nie będzie podrażniać nadwrażliwej w tym czasie wątroby oraz obolałego gardła. Pamiętaj również o nawilżeniu powietrza najlepiej za pomocą nawilżacza z dodatkiem olejku eterycznego (eukaliptusowego, sosnowego lub jodłowego). Możesz także po prostu zmoczyć ręcznik i położyć go na kaloryferze. Wilgotne powietrze ułatwi oddychanie i złagodzi ból oraz suchość gardła.

Choroba głównie ze względu na występowanie długotrwałej gorączki bardzo osłabia organizm. Nawet po ustąpieniu męczących objawów jeszcze conajmniej przez miesiąc należy prowadzić oszczędny tryb życia, dobrze się wysypiać, nie przemęczać się, ani nie dźwigać.

ZOBACZ RÓWNIEŻ:

Robaki u dziecka – widoczne objawy>>

Zapalenie węzłów chłonnych objawy>>