Łupież pstry – choroba skóry, która najczęściej dotyka ludzi młodych

Łupież pstry – przyczyny

Łupież pstry to powierzchowne zakażenie skóry, wywołane przez grzyba drożdżopodobnego (łac. malassezia furfur), który jest częścią naturalnej flory skóry, jednak może nadmiernie rozrastać się, powodując chorobę skóry. Grzyb ten najlepiej rośnie w ciepłych i wilgotnych warunkach. Uważa się, że znaczny wzrost częstości występowania tej choroby ma miejsce w okresie pomiędzy dzieciństwem a dojrzewaniem, czego prawdopodobną przyczyną są zmiany hormonalne i zwiększone wydzielanie sebum. Choroba występuje również częściej u młodzieży i młodych dorosłych aktywnych fizycznie. Uważa się także, że wpływ na rozwój łupieżu pstrego mogą mieć:

• obniżona odporność;
• gorący klimat;
• skłonność do nadmiernej potliwości;
• otyłość i tłusta cera;
• przyjmowanie niektórych leków np. sterydów.

Łupieżem pstrym można się zarazić poprzez korzystanie z tych samych przedmiotów, których używała osoba zarażona, takich jak: szczotki, grzebienie oraz wszelkie przedmioty potrzebne do manicure/pedicure. Na zakażenie narażone są także osoby korzystające np. z solarium, gabinetów odnowy biologicznej, salonów kosmetycznych czy masażu, w których powierzchnie, mające bezpośredni kontakt ze skórą klientów, nie zostały odpowiednio wyczyszczone i zdezynfekowane.

Łupież pstry – objawy

Łupież pstry najczęściej występuje na klatce piersiowej, plecach i karku, ale może także pojawić się (chociaż ma to miejsce zdecydowanie rzadziej) na przedramionach, twarzy, owłosionej skórze głowy, a nawet kończynach dolnych. 

Wśród najczęstszych objawów łupieżu pstrego można wymienić charakterystyczne, pstre plamy na skórze, od których zresztą choroba wzięła swoją nazwę. Plamy te mają barwę różowobrunatną lub żółtobrunatną, są lekko zaczerwienione, zajmują powierzchnię od kilku milimetrów nawet do dużych, zlewających się ognisk. Naskórek w obrębie zmienionej skóry często ma skłonność do złuszczania się. Bardzo charakterystyczne dla zmian skórnych wywołanych właśnie przez łupież pstry jest to, że nie opalają się. Dlatego choroba ta najczęściej zwraca uwagę latem, ze względu na białe, nieopalone plamki na skórze. Łupież pstry zazwyczaj nie powoduje żadnych dolegliwości bólowych, więc często pozostaje niezauważony przez osoby zarażone. Dopiero dziwne białe zmiany na skórze, widoczne latem na tle opalonej reszty skóry, zwracają uwagę osób zarażonych.

Łupież pstry – leczenie

Podobnie jak w przypadku innych zakażeń o podłożu grzybiczym, łupież pstry należy leczyć w pierwszej kolejności lekami przeciwgrzybiczymi o działaniu miejscowym. Canespor® na łupież pstry, krem z bifonazolem, będzie dobrym wyborem. To wygodna i skuteczna kuracja przeciw zakażeniom grzybiczym. Lek dostępny jest bez recepty, w formie kremu, w tubce o pojemności 15 gramów. Leki przeciwgrzybicze, działające tak jak Canespor® krem z bifonazolem, w głębszych warstwach skóry, pozwalają się jej zagoić. Ważne jest konsekwentne stosowanie leku przez cały okres zaleconej kuracji. Nawet jeśli stan skóry znacząco się poprawia, a objawy łupieżu pstrego zdają się ustępować, należy dokończyć leczenie, aby zapobiec nawrotom choroby.