Autor zdjęcia/źródło: Photl.com
Dziecko zdolne poradzi sobie samo! Tak myśli wiele osób, niestety jest to błędna opinia. Takie dzieci potrzebują naszego wsparcia. Należy stworzyć mu odpowiednie warunki do prawidłowego rozwoju.
Jak rozpoznać czy nasze dziecko należy do tej grupy?
Wyróżniają go co najmniej cztery spośród podanych tu cech:
dociekliwość i spostrzegawczość;
łatwe zapamiętywanie, szybkie uczenie się i rozumienie nowego materiału i treści – biegle czyta i liczy do stu;
kreatywność – wymyśla nowe gry, zabawy, potrzeba wyrażania myśli lub emocji za pomocą różnych form plastycznych w formie słów, ruchu muzyki;
bogata wyobraźnia – tworzy nowe zakończenia bajek;
umiejętność dłuższego skupienia uwagi na interesujących rzeczach, wykonywanie zadań umysłowych z przyjemnością, ;
broni własnych racji i poglądów;
radzenia sobie z abstrakcją i generalizowania faktów;
otwartość poznawcza – rzeczy nowe wzbudzają jego zainteresowanie;
wytrwałość w rozwiązywaniu problemów i pogłębianiu zainteresowań;
bogate słownictwo;
zdolność do samodzielnej pracy;
szerokie zainteresowania;
oryginalność rozwiązań.
Dzieci zdolne mają niezwykłe i oryginalne zainteresowania: pięcioletnia dziewczynka interesuje się budową silnika samochodowymi inna tworzy książki z obrazkami. Niespełna sześcioletni chłopiec zafascynowany jest astronomią.
Dzieci zdolne często są nieśmiałe, skrępowane przy odpowiedziach, nie potrafią zaprezentować swoich wiadomości. Zdarza się, że wykazują nadmierną ruchliwość, mogą być to dzieci niegrzeczne, nie uprzejme. Komentują wypowiedzi innych, złoszczą się gdy nie jest „po ich myśli”.
Poziom rozwoju intelektualnego jest bardzo wysoki, natomiast rozwój społeczno-emocjonalny bardzo często jest poniżej normy dla wieku życia dziecka.
O dziecku zdolnym w znaczeniu psychologicznym najczęściej mówimy w momencie gdy następuje korelacja różnych czynników. Zdolności specjalne takie jak poznawcze, plastyczne czy muzyczne połączone z motywacją – poszukiwanie odpowiedzi, oraz myśleniem twórczym.
Jak postępować z takim dzieckiem? Najważniejsze, nie zostawiać go samego, ono nie da sobie samo rady.
Jestem zdolny, ale nadal jestem dzieckiem.
źródło: "Mój przedszkolak" J. Święcicka
MNONKA
cdn: Jak postępować ze zdolnym dzieckiem?
