Przeczytałaś już wiele poradników, próbowałaś zastosować rady doświadczonych w macierzyństwie koleżanek, a nawet lekarzy, ale żadne sposoby nie działają na twoje dziecko. Ono nadal krzyczy z byle powodu, nie da ci odejść od siebie ani na chwilę, a każdy szmer powoduje, że śpiący niemowlak zaraz się budzi i musisz usypiać go od nowa przez kolejnych kilka godzin. Jesteś zmęczona ciągłym płaczem malucha, próbujesz robić co możesz, ale nic na niego nie działa. Wydaje ci się, że wszystkie inne dzieci są cudowne, słodkie i grzeczne tylko twoje nie. Nie zamartwiaj się tym dłużej, bo nie tylko ty masz wymagające szczególnej opieki dziecko. Okazuje się, że istnieje grupa maluchów, którym rodzice muszą poświęcić dużo więcej czasu, opieki i uwagi niż przeciętnym niemowlakom. Takie dzieci amerykańskie małżeństwo – William i Martha Sears określiło jako high-need baby. Państwo Sears, on lekarz, ona pielęgniarka, są autorami bestsellerowych poradników dla rodziców, a sami mają ośmioro dzieci, więc swoją wiedzę czerpią z dużego doświadczenia zawodowego i osobistego. Opisali oni HNB na podstawie charakterystycznego dla tych dzieci zachowania.
Czy masz high-need baby?
High-need baby nie jest jednostką chorobową, jest to nazwa określająca zbiór cech wyróżniających dzieci o wysokich potrzebach.
- ekspresyjne i nadmiernie aktywne – maluch wszystko robi bardzo intensywnie, jest bardzo ruchliwy, nie potrafi usiedzieć w jednym miejscu. Wymaga od rodziców ciągłej uwagi i skupiania się na zaspokajaniu jego potrzeb.
- zaborcze i roszczeniowe – jego potrzeby muszą być zaspokajane od razu, w tej chwili, gdy zechce mu się jeść, musi je dostać natychmiast, inaczej od razu głośno krzyczy. Upominanie się o uwagę nie jest stopniowe przechodzące od marudzenia do płaczu, ale od razu jest to pisk i głośny krzyk. Metoda na wypłakanie się dziecka w przypadku HNB nie działa, maluch może głośno wrzeszczeć nawet godzinę.
- często się budzi - maluch jest aktywny do tego stopnia, że nie potrzebuje zbyt wiele snu, a gdy uda się go już uspać zwykle budzi się podczas odkładania do łóżeczka i trzeba go usypiać od nowa. Najlepiej mu się śpi w ramionach mamy i taty, nie lubi, a może nawet nie da się uspać we własnym łóżeczku. Śpi bardzo płytkim snem, każdy szelest może go obudzić, więc rodzice chodzą na palcach i szepczą nawet, gdy są w innym pomieszczeniu.
- mogłoby jeść cały czas – bez przerwy domaga się jedzenia, ale nie dlatego, że jest głodne, ale raczej z powodu możliwości przebywania w ramionach mamy i ogromnej potrzeby bliskości. Jednak przy piersi nie uspokaja się i nie zasypia, a próba odstawienia go kończy się krzykiem. Dodatkowo domaga się karmienia nawet co pół godziny.
- jest bardzo wrażliwe – wydaje się, że jego zmysły są bardziej wyostrzone niż u innych ludzi. Ma czulszy słuch, potraf się obudzić przy delikatnym dźwięku. Jest nadwrażliwe na dotyk co powoduje rozdrażnienie np. przez kołderkę lub kocyk, który zrzuca z siebie podczas snu. Prawdopodobnie dlatego, że nie odpowiada mu struktura materiału.
- wymaga ciągłej bliskości – uwielbia być noszone na rękach, zabawiane i usypiane. Nie daje się odłożyć, czasem nie możesz nawet iść do łazienki, bo maluch krzyczy jak tylko traci się z zasięgu wzroku, a nawet gdy oddalisz się zaledwie na kilka centymetrów. Potrzebuje ciągłej styczności fizycznej z rodzicem, boi się zostać samo
- niezadowolone i rozdrażnione – niemal bez przerwy marudzi, jest stale aktywne co również nie pozwala mu osiągnąć spokoju i zadowolenia, wrażliwość na bodźce powoduje w nim rozdrażnienie i niepokój.
Jak sobie radzić z high-need baby?
Żadne wzorce postępowania, ani złote rady w przypadku dziecka HNB nie sprawdzą się, więc o nich zapomnij. Postępuj tak, jak czujesz. Nie miej pretensji do dziecka, że tak wiele od ciebie wymaga, ani nie obwiniaj się, że na zbyt wiele mu pozwalasz i ulegasz jego zachciankom. Musisz pamiętać, że HNB jest wyjątkowe i wymaga wyjątkowego traktowania. Najważniejsze jest to, żebyś zrozumiała, że twoje dziecko bardziej niż inne dzieci potrzebuje bliskości. Dzięki temu nie będziesz postrzegała jego zachowania jako jakiejś złośliwości czy wymuszania na tobie spełniania jego potrzeb na zawołanie. Reagując na wołanie malucha nie ulegasz mu, ale spełniasz te potrzeby i dzięki temu dajesz dziecku poczucie bezpieczeństwa. Malec wie, że może na ciebie liczyć.
Żadne dziecko nie jest idealne, każde ma swój wyjątkowy charakter i temperament. Maluch przychodząc na świat staje się odrębną istotą, którą trzeba poznać i nauczyć się z nią żyć. HNB jest trochę bardziej zależne od ciebie niż dziecko o mniejszych wymaganiach, ale to nie znaczy, że jest od ciebie uzależnione. Jest odrębną osobą z wszystkimi swoimi zaletami i wadami, jest dzieckiem, które potrzebuje akceptacji rodziców, ich ochrony, ale także wyznaczania granic i ustalania reguł, według których ma postępować. Dzięki temu po zapewne trudnych początkach z czasem będzie wam coraz łatwiej dojść do porozumienia.
ZOBACZ RÓWNIEŻ:
