Opublikowany przez:
Monika C.
2019-07-04 12:56:19
Autor zdjęcia/źródło: Dzieci indygo przejawiają zdolność do empatii i są niezwykle kreatywne @Pixabay
Czasem myślisz, że dziecko jest trochę inne od rówieśników? Nie słucha i kwestionuje polecenia, nie podoba mu się w przedszkolu i w szkole – często ucieka, wie lepiej jak coś robić, a może nawet uważa się za lepsze od innych, wybrane? Zauważasz u niego także szereg innych cech, które są powodem problemów w nowym w otoczeniu? Może to po prostu symptomy ADHD?
Dzieci Indygo – to termin pochodzący z publikacji Lee Carroll & Jana Tober, z 1999 r.: The Indigo Children: The New Kids Have Arrived, dwojga amerykańskich spirytystów. Według nich Dzieci Indygo mają za zadanie wprowadzić ludzkość w Erę Wodnika (pamiętacie hippisów w musicallu Hair?) - czasu pokoju i dobrobytu oraz uzdrowienie życia na Ziemi. Charakterystyczne dla nich jest to, że od wczesnego dzieciństwa przejawiają zdolności paranormalne, a odcień indygo (granatowo-fioletowy) jest kolorem ich aury (widzą go specjaliści i uważają za istotny element w parapsychologii). Dorosłe już Dzieci Indygo czasem określają samych siebie jako” osoby ze starymi duszami”.
Rodzą się z poczuciem królewskiej godności – i często tak się zachowują.
Poczucie własnej wartości jest dla nich istotną kwestią – często podkreślają „kim są”.
Trudno jest im uznać bezwarunkową władzę i konieczność podporządkowania się, zwłaszcza kiedy nie mają możliwości wyboru.
Są rzeczy, które wyprowadzają je z równowagi, np. czekanie w kolejce jest dla nich zbyt trudne i bez sensu.
Są uparte i wielozadaniowe – jeśli są do czegoś przekonane, dążą do celu.
Doświadczają frustracji w sytuacjach opartych na rytuałach nie wymagających twórczego myślenia, nie lubią zachowywać się szablonowo – czują, że wtedy ich twórcze zdolności i wysoki iloraz inteligencji się marnują.
Są przeciwnikami wszelkich systemów, co bywa problematyczne nie tylko w domu ale przede wszystkim w szkole. Tłumaczą to tym, że są lepsze sposoby na zrobienie tego czegoś...
Sprawiają wrażenie aspołecznych, chyba, że są w towarzystwie podobnych do siebie. Jeśli czują, że są nierozumiane zamykają się w sobie i mają skłonności do depresji.
Dyscyplina oparta na poczuciu winy nie robi na nich wrażenia - nie tolerują wszelkich systemów.
Mówią czego im potrzeba, zupełnie ich to nie krępuje, nie są nieśmiałe.
Teraz się mówi, że po roku 2000 przestały się rodzić Dzieci Indygo, a nastała era Dzieci Kryształowych, czyli osób otwartych na postrzeganie świata pozazmysłowo...
Wiele z wymienionych wyżej cech Dzieci Indygo, takich jak: nadpobudliwość, trudności z koncentracją, niechęć do wszelkiego podporządkowania, wielozadaniowość czy niecierpliwość, to cechy, które skłaniają rodziców i psycholgów do badania dzieci pod kątem ADHD.
Pokaż wszystkie artykuły tego autora
Nie masz konta? Zaloguj się, aby pisać swoje własne artykuły.
Nie masz jeszcze konta na familie.pl?
Załóż je już teraz!