Czy łysienie plackowate jest zaraźliwe?

To znak, że w naszym organizmie mogą zachodzić zmiany wymagające konsultacji z lekarzem. Jedną z przyczyn nadmiernego wypadania włosów jest łysienie plackowate. Jakie są jego przyczyny i czy jest to choroba zaraźliwa?

Łysienie plackowate – co warto wiedzieć?

Łysienie plackowate to przewlekła choroba zapalna skóry głowy o podłożu immunologicznym. Oznacza to, że nie możemy zarazić się nią od innych osób np. poprzez kontakt z jej pościelą, ręcznikiem czy przyborami toaletowymi. Objawia się charakterystycznymi ogniskami wyłysienia na skórze głowy, które kształtem przypominają placki. Dotyczy ona uszkodzenia mieszków włosowych na skórze głowy, brwi, rzęs, a także w okolicach pachwin i narządów płciowych. To choroba skóry, która występuje zarówno u mężczyzn, jak i kobiet, a jej pierwsze objawy mogą wystąpić nawet u małych dzieci.

Przyczyny łysienia plackowatego

Łysienie plackowate, jak wiele innych chorób o podłożu autoimmunologicznym, jest dermatozą, której główna przyczyna w dalszym ciągu nie została poznana. Wpływ na jej wystąpienie mają jednak następujące czynniki:

• genetyczne – nawet u 20% chorych choroba jest dziedziczna;
• immunologiczne – układ odpornościowy atakuje mieszki włosowe, uznając je za ciało obce. Prowadzi to do powstania stanu zapalnego wokół mieszka włosowego, który w efekcie ulega obkurczeniu i zniszczeniu, co prowadzi do wypadania włosów;
• autoimmunologiczne – łysienie plackowate często występuje wraz z autoimmunologicznymi chorobami tarczycy, bielactwem, reumatoidalnym zapaleniem stawów lub toczniem rumieniowatym;
• psychosomatyczne – stwierdzono, że bardzo silne, traumatyczne przeżycia i sytuacje wyzwalające długotrwały stres wpływają na pojawienie się łysienia plackowatego.

Objawy łysienia plackowatego

W jaki sposób rozpoznać, że mamy do czynienia z łysieniem plackowatym? Warto mieć na uwadze, że łysienie plackowate to choroba, która rzadko dotyka osoby starsze. Jego objawy najczęściej występują u dzieci oraz młodych osób przed 30. rokiem życia.

Pierwsze objawy pojawiają się w obrębie owłosionej skóry głowy i przybierają regularny kształt całkowicie pozbawiony włosów. Ogniska zapalne są niezmienione chorobowo oraz nie dochodzi w ich przypadku do bliznowacenia. Na brzegach ognisk często pojawiają się tzw. włosy wykrzyknikowe, czyli bardzo krótkie fragmenty łodygi włosa, przypominającej kształtem wykrzyknik. Ogniska wyłysienia mogą mieć różną średnicę, zazwyczaj jest to około 5-10 centymetrów.

W przypadku łysienia plackowatego rzadko występują inne objawy chorób zapalnych (np. rumień), choć niektórzy z pacjentów mogą skarżyć się na swędzenie skóry. Łysienie plackowate to choroba o charakterze nawrotowym, która w bardzo silny sposób może wpływać na samopoczucie osoby chorej oraz jej kontakty z innymi.

Łysienie androgenowe – wstydliwy problem

Łysienie androgenowe to najczęstsza przyczyna wypadania włosów u mężczyzn (ponad 80%), choć występuje także u kobiet (40%). Łysienie androgenowe to przypadłość, która jest przede wszystkim warunkowana genetycznie i wiąże się z nadmierną aktywnością 5 alfa reduktazy, enzymu, pod wpływem którego dochodzi do zamiany testosteronu w jego aktywną formę – dihydrotestosteron (DHT). Powoduje on obkurczenie i miniaturyzację mieszków włosowych, a także wpływa na skrócenie anagenu (faza wzrostu włosa) i znaczne wydłużenie telogenu (faza spoczynku). Łysienie androgenowe obejmuje przede wszystkim strefę czołowo-skroniową, w której pojawiają się charakterystyczne zakola.

Łysienie plackowate – jak sobie z nim radzić?

W przypadku rozpoznania u siebie objawów łysienia plackowatego należy koniecznie udać się z nimi do dermatologa. Im wcześniej zostanie postawiona właściwa diagnoza i rozpoczęte zostanie właściwe leczenie, pojawia się duża szansa na zmniejszenie się nawrotów choroby i odrost włosów. W leczeniu stosuje się przede wszystkim maści i kremy sterydowe.