Ostatnia instancja w domu

To ja decydowałam i decyduję o wszystkim. Nie powiem radzę się męża ( gdy zachodzi taka potrzeba). Czasem nawet stosuję się do jego zdania. Ale w większości i to "wielkiej większości" decyzję są moje. 

Ja i to nie tylko w sprawach wychowania syna. Mąż był dobrym człowiekiem ale ja musiałam "iśc przodem". Ja musiałam decydować o wielu sprawach co w przyszłości okazało się, ze było to dobre. Teraz pozostało mi decydowanie tylko o sobie. Jestem wierna przysłowiu: "Jak sobie pościelesz tak się wyśpisz"!

I właśnie o taki ostatnie słow mi chodzi.

Moje dzieciaki jak mama czegoś nie pozwala to idą do taty. Tata ma miękkie serce zgodzi się na wszystko. Wszystkie inne decyzje staramy podejmować razem

A straszycie jakimś członkiem rodziny? Bo powiem mamie lub bo powiem tacie?

Ja nie straszyłam. Bo najwięcej to ja chwaliłam i ja karałam swoimi karami. 

U mnie jak mama jest zla to oczywiscie ze idziedo taty 

Niektórym się wydaje, ze tata, ale tak naprawdę mama :)

:)

Ja tak miałam.. mama mnie zawsze ojcem straszyła. Sama tak nie robię, dla mnie to bez sensu straszyć.. Co będzie z dzieckiem gdy dorośnie jeśli z małym nie umiemy sobie poradzić

U nas jest podobnie WANDZIU... wszystkie sprawy konsultuję z mężem by wiedział o nich i zazwyczaj dostaję od niego na nie aprobatę ale wiele spraw załatwiamy oboje...

He he he - WANDECZKO po raz kolejny zgadzamy się, u nas też było tak, że to ja przeważnie karałam bo tatuś miał miękkie serce...

Oj ja mówię tak że powiem tacie w sumie taka wredna matka czasem jestem ale to w naglych przypadkach 

Jakby nie było kim straszyć to byś ojcem nie straszyła.

U nas staramy się o demokratycznoość :D