13 grudnia - wprowadzenie stanu wojennego w Polsce...

A ja mam bo byłam w tym dniu z pierworodnym synem sama, mąż pojechał do swojej siostry po mięsko na święta i jak włączyłam TV... to nic nie było. Posżłam do koleżanki obok i jej pytałam, czy u niej działa TV bo w moim nic nie ma. Po włączeniu i u niej okazało się to samo... 

W pewnym momencie dotarło do nas, że coś się dzieje... no i działo się... wprowadzono stan wojenny a mąż wrócił wieczorem bo miał takie połączenie... Wtedy jeszcze działała u nas kolej.

Mąż przyjechał o czasie i... nic nie wiedział, że jest wprowadzony stan wojenny...

nie pamiętam nic,miałam 6 lat.

... ja miałam 25 lat... to już co nieco pamiętałam... 

pamiętam ten dzień , byłam w klasie maturalnej ...

Miałam 29 lat , Ola 4 . Bardzo bałam się. Bo rózne ploty były rozgłaszane. I takie za i takie przeciw. Po kilku dniach oswoiliśmy się z tym stanem. Do pracy dojeżdżaliśmy 25 km Syrenką. Codziennie były kontrole ale ponieważ wszystko robiliśmy legalnie i mieliśmy na wszystko faktury to nie było problemu. 

A z ciszy po 22-ej drugiej byliśmy bardzo zadowoleni. A więc nie wszystko było złe! To tak lapidarnie. 

Nie mnie oceniać czy właściwym było wprowadzenie tego stanu czy też nie. Nie bawiłam się w politykę. Chciałam pracować i wychować córkę . I tak było. Było smutno i wesoło. A czasem nawet idiotycznie . Na obie strony. Tak jak w życiu Polaków. 

Ale zima była na całego!!! 

O tak zima to była, że hejjj...

I ja jakoś dotkliwie tego okresu nie przeżyłam, gdyby nie kartki żywnościowe i kolejki to nawet dobrze było... Raz tylko byliśmy sprawdzani, kiedy to razem z koleżanką wybraliśmy się do niej samochodami w woj. słupskie - wtedy... Zatrzymali ich a my powiedzieliśmy, że jesteśmy z nimi i chcemy za nimi dalej jechać więc poczekamy. SPRAWDZILI TYLKO DOKUMENTY I TYLE BYŁO KONTROLI...