Matki naszych matek.. - Forum

Jednej babci nie znałam , z drugą miałam bardzo mało kontaktu i byłam z nią bardzo mało związana .

J atez jednej moje w ogóle nie znałam, zmarła jeszcze jak ojciec była mały.. Druga zamrła jak miałam osiem lat.. Nie zdążyłam się nią nacieszyć..

Miałam tylko jedną babcię i była to bardzo wspaniała i ukochana osoba... Na wakacje tylko do niej jeździłam a potem już jako osoba dorosła również często z moim mężem i starszym synem ją odwiedzaliśmy bo mieszkała razem z moją ukochaną ciocią i jej rodziną a którą do tej pory odwiedzamy i ona również do nas przyjeżdża...

Dziadków ze strony ojca nie znam, zmarli przed wojną. Mama mamy- gdy miałam 8 lat. Zapamiętałam zapach "bonkawy", jak siedzi pod piecem i miele ją  młynkiem. Drugi obraz: jak leżała w łóżku- miała wylew. Więcej pamiętam dziadka, był na mojej I Komunii, a zmarł jak miałam 12 lat.

Mateusz podobnie: moja mama zmarła w 1985 (jeszcze przed naszym ślubem), a ojciec gdy Mateusz miał 4 lata. Często rozmawiamy o dziadku, co pamięta, oglądamy zdjecia. Rodzice męża zmarli w odstępie 1 miesiąca tuż po jego I Komunii. Czyli "historia" się powtórzyła. 

U swojej babci po raz pierwszy w życiu jadłam... majonez a jak smakował... do dzisiaj mam ten smak w ustach...

Nie znałam mamy swojej mamy. Została w ZSRR. I nawet nie wiem dokładnie kiedy zmarła. Moja mama nie mówiła mi o tym. W ogóle mało mi opowiadała o swojej mamie. 

U mojej babci pamiętam tykanie zegara-budzika który dziadek nakręcał codziennie, cztery pory roku z radia, kartofle ze zsiadłym mlekiem i kaszą.. wielką pierzynę z piór.. babcine długaśne warkocze.. 

Jestem babcią więc moje babcie już nie żyją od dośc dawna. Jednak doskonale je pamiętam.Mama mojej  mamy była krawcową, pamietam jak szyła mi sukienki w ciągu jednej nocy. Miała 10 wnuków, odbywały sie u niej zjazdy rodzinne - starsze pokolenie biesiadowało a my jako małolaty nieżle psociliśmy. Na Wielkanoc malowała na czerwono 60 jajek i klka na czarno, kto naprawdę bardzo sobie "naskrobał" dostawał to czarne jajko a to wg naszych przekonań było wielką plamą na honorze malolata.

Natomiast z rodzicami ojca razem mieszkaliśmy.Babcia miała dwoje wnuków - mnie i brata.Rozpieszczała mnie bo nie miała córki a tylko jedną wnuczkę.Dostawała paczki z zachodu i zawsze cos tam dla mnie było.Pamietam niekończące się opowieści , jak to dawniej bywało.Bardzo dużo czytała, gdy byłam mała to bardzo lubiłam gdy czytała mi glośno  Trylogię czy inne powiesci.

Z bratem też nieżle psociliśmy ale to nam jakoś na sucho uchodziło.

Zastanawiam się, jak mnie będą wspominały maje wnuczki.Napewno są to inne czasy i nie poświęcam im tyle czasu bo mieszkają daleko, nie mam tyle cierpliwości co moje babcie i na wiele rzeczy nie pozwalam na co one przymykały oczy.

I u mojej babci był wiszący zegar, który nocą tykał i mnie usypiał...  Co za piękne chwile dzieciństwa...

.... i ja mam taki zegar tykający i bijący co godzine, ale wisi w przedpokoju bo nikt tego nie chce słuchac

Moja babcia byla wspaniała , rok temu odeszla . Dalej sie z tym nie pogodziłam . Nie umiem , nie potrafie. Byla cudowna osoba. Pamietam jak cudownie mi się zasypiało w jej pieżynie :) 

Ja mam jeszcze dwie kochane babcie - jedna trochę choruje i często bywa w szpitalu :( druga trzyma się dobrze :) świetnie gotuje była kucharką w szkole gdzie chodziłam do podstawówki :) ale chcę wspomnieć o mojej prababci - cudowna osoba - odeszła kilkaaaaa lat temu bardzo za Nią Tęsknie bo byłam bardzo do Niej przyzwyczajona - mieszkałam z Nią i pra dziadkiem długi czas - wychowała mnie razem z moimi rodzicami - była poprostu ANIOŁEM  

He he he - w sypialni mamy mały budzik   i ja tego tykotu też nie lubię, jakoś wcześniej mi to nie przeszkadzało a na "stare" lata tak...

ja uwielbiam ten tykot az ciarki mam 

Wspomnienia są fajne..

oj tak fajne fajne :)

To ja was zdziwię: moja babcia jest twardą sztuką i szorstką w obyciu. Zawsze trzymała nas krótko gdy rodzice byli w pracy a była nas piątka, a na sąsiednim podwórku cioteczna rodzina. Czyli babcia musiała w sumie ogarnąć 9dzieciaków w ciągu dnia i stąd może takie zachowania. Nie stroniła od klapsów i kar. Dziwiła się gdy dostawała buziaka....Ale wiecie co? Umiem to docenić i jestem jej strasznie wdziczna za wychowanie nas na ludzi :) Dalej daję jej buziaki i wiem, że bez niej w tak dużej rodzinie byśmy sobie sami nie poradzili... Mimo wszystko to cudowna osoba... Dziadek jest jej przeciwieństwem - cichy, zawsze uśmiechnięty, pomocny - nie wiem jakim cudem wytrzymali ze sobą pracie 60lat :D

kazde babcie sa cudowne , ale wielie poszanowanie az 9 ? 

Mama mojej mamy to wspaniała, czuła, ciepła i zawsze uśmiechnięta babcia. Podziwiam ją za jej optymizm i uśmiech na twarzy mimo wielu trosk i słabego już zdrowia. Babcia ma w sobie wiele miłości i wiary i to pewnie dzięki temu tak dobrze znosi wszystkie przeciwności. Nawet jak była w szpitalu to nigdy nie narzekała, tylko mówiła, że nie musimy się o nią martwić, bo co ma być to będzie.

Moja druga babcia niestety już nie żyje. Miałam z nią mniejszy kontakt, bo mieszkała bardzo daleko, aż na śląsku, ale też była bardzo życzliwa i kochająca. Jak się spotykaliśmy to zawsze nie mogła przestać nas przytulać. Zmarła w czasie mojej ciężkiej choroby, wtedy rodzice mi nic nie powiedzieli, żebym się nie denerwowała. Jak się o tym dowiedziałam później, to nie mogłam uwierzyć, że babci już nie ma... Wszystkie babcie są kochane

piekne slowa wszystkie babcie są kochane az zatesknilam za moją....