– Kolejne uproszczenie. Bardzo często, nie tylko w rodzinach patologicznych, telewizor zajmuje ważną funkcję w wychowaniu. Zdarza się, że w rodzinach pełnych, tzw. inteligenckich, gdzie rodzice pracują do późna i nie maja czasu dla dziecka ani w trakcie, ani po pracy, telewizor jest metodą, aby zająć czymś potomka. W związku z tym agresję przejawiają nie tylko dzieci z rodzin patologicznych, ale i z tak zwanych „dobrych domów”, naśladując to, co zobaczyły na ekranie
Agresja z bajek spowszednieje dziecku i nie będzie ono potrafiło później zareagować na dziejącą się bliźniemu krzywdę?
– Przecież w kreskówce bohater rozjechany walcem drogowym wstaje, otrzepuje się i idzie dalej. Podobnie w grach komputerowych: masz jeszcze jedno życie, możesz zacząć grę od nowa.
Czy przemoc widziana przez dzieci w filmach rysunkowych czy fabularnych wpływa na psychikę dziecka pozytywnie, kształtując ją, czy też negatywnie, wpajając złe wzorce zachowań?
– Odpowiedź jest jednoznaczna: każda przemoc źle wpływa na człowieka, w szczególności na dziecko. Przemoc rodzi przemoc i nie ma mowy o żadnym pozytywnym wpływie. W kreskówkach świat jest nierealny, tak jak w grach ma się kilka żyć i jeśli bohatera „zginie”, tak na prawdę nic złego mu się nie dzieje. Jest to zdecydowanie niekorzystny wzorzec wpływający na psychikę dziecka. Im młodszego, tym - niestety - bardziej
