Na początku naszego małżeństwa nie mieliśmy nic. Wszystkie remonty robiliśmy za wspólnie zarobione pieniądze. Denerwowałam się strasznie. Bo na nic nie starczało. W pewnym sensie tak jest do dziś....Ale już się nie denerwuję...
Swego czasu pewna mądra kobieta Czarrr (gościła u nas na familie) powiedziała mi coś mądrego "bo wy byście chcieli mieć wszysko od razu - dziś teraz- a przecież cała radość we wspólnym dorabianiu się". Przyznaję jej rację.
Wszysko lepiej smakuje, gdy razem na to pracujemy!
Czasem tylko żal, że to wszystko tak długo trwa:) Ale przecież o to chodzi w życiu prawda? O wspólne przeżywanie i radość...:) I to związane ze sprawami materialnymi też:)
Jak to było u Was? Z czym zaczynaliście?
