Ferie w SPA? Wygraj pobyt w Hotelu „Białowieski” *** Conference Wellness & SPA! - Forum

Wymarzone ferie....piękne miejsce, cisza, śnieg za oknem i ciepło otulające moje ciało...W jednej ręce książka w drugiej gorąca czekolada i błogość...i Ty tonący w moich oczach...otuleni ciszą i magią miejsca patrzymy na tańczące płatki śniegu, na iskrzące w słońcu połacie puchu.... Idziemy trzymając się za ręcę, trzaski śniegu rozlewające się dreszczem po naszych ciałach, tysiące mroźnych igiełek łaskoczą nasze twarze pozostawiając zimowy rumieniec...I znów wracamy w TO piekne miejsce, blask świec migoce w naszych oczach, wino rozlewa się ciepłem, karmimy ciała i duszę pozostawiając codzienność daleko za nami, czas odmierza sekundy, minuty...nas on nie dotyczy ....dwa wymarzone dni gdzie czas nie ma nad nami kontroli, gdzie zza zamkniętych oczu Jawi się Kraina Czarów, Kraina Śniegu...gdzie chcę poczuć się jak Alicja...

Cześć Dorotko,
Właśnie stoję pośród śnieżnego puchu, którego biel ciągnie się, aż po linię potężnych drzew na horyzoncie. Powietrze jest tu takie świeże i czyste, że działa lepiej niż filiżanka mocnej kawy. Dziewczynki turlają się w śniegu jak szalone, a nasz Tatuś po bitwie na śnieżki wyglądem przypomina wielkiego Yeti. Wszyscy bawimy się tu świetnie i nareszcie możemy sobie odpocząć od miejskiego zgiełku i wszechobecnego smogu. Gabrysia od razu poczuła ulgę w oddychaniu, a Laurce ustąpiła chrypka i drapanie w gardle. Zima w Puszczy Białowieskiej jest niesamowicie piękna, aż trudno opisać jej urok słowami.

Nie uwierzysz, ale za pół godziny rozpoczynamy kulig połączony z ogniskiem i pieczeniem kiełbasek. Pamiętasz ! Zawsze marzyłam o takiej zimowej przejażdżce saniami. Wiatr, dzwonki, konie i ta niepowtarzalna atmosfera ! Już nie mogę się doczekać.
Wczoraj próbowaliśmy swoich sił w narciarstwie biegowym i muszę przyznać, że było fantastycznie. Nie spodziewałam się, że dzieci będa aż tak zachwycone. Ale biorąc pod uwagę ich sportowe "temperamenty" to było do przewidzenia. Mój kochany mąż ma wrodzony talent do tej zimowej dyscypliny, więc radził sobie znakomicie.
Trochę zmarzliśmy, przyznaję, ale w naszym Hotelu zadbano byśmy szybko wrócili do formy. Hotel "Białowieski" Conference and SPA to miejsce, w którym i dużego, i małego gościa traktują wyjatkowo. Dominik skorzystał z sauny piwnej połączonej z degustacją tego trunku, a ja zdecydowałam się na kąpiel w saunie parowo-błotnej. Potem oddałam się w ręce cudowej pani masażystki. Dziewczynki też się nie nudziły. Obie wybrały bajkową kąpiel małej księżniczki.

Po dniu pełnym wrażeń czekała je jeszcze jedna niespodzianka. Na specjalnych warsztatach kulinarnych dla najmłodszych nauczyły się robić prawdziwa pizzę. Smakowała wybornie.
Jutro wyruszymy jeszcze z samego rana na spacer po okolicy i może uda się nam pojechać w miejsce, gdzie można poobserwować żubry.
Słuchaj. Mamy tu wszystko czego dusza zapragnie. Pyszne jedzenie, komfortowe pokoje, salę zabaw dla dzieci i kryty basen z kompleksem różnych atrakcji. Jest nawet zewnętrzna sauna dla odważnych.
Brakuje nam tylko jednego – Ciebie Dorotko, Pawła i Marysi. Musicie koniecznie wybrać się tu z nami za rok. Będziecie równie zachwyceni jak my. To nasze wymarzone ferie zimowe i z całą pewnością wrócimy tu jeszcze nie raz. Pa, do usłyszenia wkrótce!

Jak spędziłabym swoje wymarzone ferie zimowe? 

Hmmmm... Zamykam oczy i uruchamiam moją wyobraźnię.

Mój mąż wraca z pracy, w dzień poprzedzający początek ferii zimowych, z bardzo dobrą informacją. Oszczędził mi wielogodzinnego serfowania w internecie, porównywania, analizowania i konsultowania z nim i całkiem sam zarezerwował nam tygodniowy wypoczynek w luksusowym hotelu, z wszelkimi udogodnieniami i atrakcjami, w pięknym zakątku naszego pięknego kraju. Obiecał niezapomniane wrażenia mnie i naszym córeczkom. W dniu wyjazdu każdy domownik, czyli ja, mąż, czteroletnia i dwuletnia córeczka sam osobiście spakował swoją walizkę, nie zapominając absolutnie niczego. Mimo pakowania w domu panuje idealny porządek. Zostawiamy czysty dom i oczywiście taki zastajemy po powrocie. Jedziemy na miejsce naszym samochodem, który oczywiście nie psuje się po drodze i mknie bez problemów po idealnych drogach naszego kraju. Nie mamy problemów z korkami, nie spotykamy żadnych utrudnień i objazdów. Dzieci siedzą spokojnie w tyle, ja całą drogę czytam książkę. Na miejscu oczywiście od  razu zostajemy obsłużeni w recepcji, nasze bagaże są zabierane do pokoju, my sami spokojnie tam wędrujemy. Wszystkie posiłki mamy zapewnione, nie muszę gotować przez cały pobyt. Córeczki mają świetny apetyt, jedzą aż miło się patrzy. Sprzątać też nie muszę. Tylko wypoczynek i relaks. Dzieci są zachwycone nowym miejscem, nie marudzą, nie płaczą. Wszystko im odpowiada. Korzystamy z wszelkich udogodnień hotelu. Mąż ma zaplanowane wszystkie dodatkowe atrakcje jakie oferuje miejsce naszego wypoczynku. O nic nie musze się martwić. Codziennie wstajemy późno, bez budzika. Dzieci wcześnie kładą się spać, nie grymasząc przy tym. Zwiedzamy, spacerujemy, poznajemy nowe miejsca, legendy, historie i obyczaje. Czerpiemy całymi garściami z tego co oferują nam ferie. Mimo to nie czujemy zmęczenia. Jesteśmy szczęśliwi, zadowoleni i żądni wrażeń. Czas mija powoli, w spokoju realizujemy wszystkie plany męża. Z niechęcią żegnamy hotel w dniu odjazdu, zapewniając że tu wrócimy za rok. Całą drogę powrotną znów mogę w spokoju poświęcić lekturze.

Hmmmmmmmmmmmm.... Tak wyglądałyby moje wymarzone ferie świąteczne. Rozmarzyłam się. I mimo, że ciężko byłoby to urzeczywistnić, to mimo wszystko lubię nasze rodzinne wyjazdy. Wyczerpujące, niedoskonałe. Kocham swoją rodzinę. Córki są dla mnie całym światem i ich radość daje nam najwięcej satysfakcji.  A tymczasem pora otworzyć  oczy. I widzę, że jest już późno. Pora iść spać bo jutro czeka mnie dekorowanie tortu na drugie urodziny córeczki. Przyjdą goście, spędzimy kolejny miły dzień. Bo grunt to rodzina. I nawet jeśli w tym roku zostaniemy w domu w ferie to będziemy się świetnie bawić. A może w przyszłym, następnym albo jeszcze kolejnym roku przeżyjemy ferie swoich marzeń.

Na ferie moje wymarzone zabrałbym moją kochaną Żonę

do eleganckiego Hotelu "Białowieski" byśmy pojechali

w Spa cały dzień się relaksowali,

piwne kąpiele, zabiegi czekoladowe to doznania całkiem nowe

oczywiście z małym przerwami na pyszne jedzenie i w pięknym pokoju leżenie

a wieczorem byśmy zapłakali, żeśmy dzieci w takie super miejsce nie zabrali

więc na ferie wymarzone zabrałbym Synka, Córeczkę i Żonę

Do SPA byśmy z Żoną na zmianę biegali, za to z basenów w pełni korzystali

Żona zawsze wierną mi była, sułtański wieczór w Hammamem by sobie urządziła

My ludzie znad morza śniegu nie znamy, tylko z dzieciństwa pamiętamy

więc na ostrą zimę byśmy liczyli, w śniegu chętnie żubra zobaczyli,

sanki, kuligi, bałwanek i ognisko fajnie by było pokazać dzieciom to wszystko

i chociaż jesteśy pacyfistami, zrobilibyśmy wojnę śnieżkami

komórek byśmy nie wyłączali, tylko po dziadków zatelefonowali

Gdy byliśmy mali ferie nam urządzali, teraz my byśmy im ferie zorganizowali

Żona by jeszcze siostrę z rodziną zadzwoniła, w dużej ekipie zabawy jest siła

Więc na ferie wymarzone zabrałbym autobus, a w nim nie tylko moją Żonę

żebyśmy piękne wspomnienia wspólnej zabawy zabrali

i dzięki nim do lata przetrwali

Kąpiel słoneczna na wyspie Bali, niejedną turystkę z nóg powali,
Ciepły wiatr we włosach każdy chciałby poczuć i do błękitnej cieczy bez zastanowienia wskoczyć!
Piękne tam chwile przeżyć bym pragnęła, od zgiełku codzienności na pewno odpoczęła,
Szczęście w miłości nie jest mi dane, może los się do mnie uśmiechnie, gdy wyjadę w nieznane...
Pomoc potrzebna by marzenie się spełniło, z takimi wspomnieniami cudnie by się żyło! 

Jestem w szóstym miesiącu ciąży. Mamą pełną parą zostanę dopiero za niespełna cztery miesiące. Jednak już teraz przekonałam się o tym, że ciąża potrafii wyssać z kobiety całą energię i pozbawić ją sił...szczególnie jeśli ten okres wypada w czasie zimowym. Przybywające kilogramy i figlujący maluszek w brzusku potrafi pochłonąć całą energię, dlatego tak ważne jest by jak najwięcej relaksować się. Ferie zimowe to dobra okazja by czerpać przyjemność z odpoczynku. Marzy mi się krótki wyjazd z mężem w góry - nie w luksusowym hotelu, gdzie otoczeni bylibyśmy zgrają ludzi, a gdzieś na uboczu w starym drewnianym domku, gdzie przez kilka dni moglibyśmy zapomnieć o pracy, zmartwieniach i bez ogródek oddać się chwilom beztroskiej radości grzejąc się przy kominku i rozmawiając, śmiejąc się, a w ciągu dnia spacerjąc po okolicy, zwiedzając piękne zakątki gór, które zawsze chciałam zobaczyć (byłby to nasz pierwszy wyjazd w góry!). Myślę że to by były naprawdę udane i wymarzone ferie ! :)

Wymarzone ferie zimowe spędziłabym na dwóch biegunach ! W pierwszym tygodniu wybrałabym się na kontynent położony najdalej na południe na Ziemi - Antarktydę ! W tym poruszająco zimnym regionie w odcieniach błękitu i bieli, pośród ciszy i słońca poznałabym bogatą faunę i florę morską, popływała kajakiem po niemalże gładkiej powierzchni jednej z zatok wśród gór lodowych, zaprzyjaźniła się z ciekawskimi i bardzo sympatycznymi ptaszyskami – pingwinami ! Po spełnieniu tych wyśnionych marzeń wybrałabym się na otaczającą biegun północny Arktykę. To tutaj, pośród gór Grenlandii,Uralu i Tajmyru z gościnnymi i serdecznymi Eskimosami oraz Lapończykami spróbowałabym dań, których aromat i smak zapierałby dech w piersiach. Mięso z wieloryba, stek z renifera, arctic tapas i suszone ryby to kulinarne symbole tych pokrytych lodem okolic ! Po takiej arktycznej uczcie dalsze przemierzanie koła podbiegunowego dostarczyłoby mi jeszcze bardziej ekscytujących wrażeń ! Odwiedziłabym pobliskie wyspy : Wiktorii, Parry’ego i  Ellesmere’a, a niesamowite zjawiska dnia i nocy polarnej, podczas których Słońce nie zachodzi lub nie wschodzi przez co najmniej 24 godziny, a także niezwykle kolorowa zorza polarna sprawiłyby, że zmysły wzroku miałyby czym się delektować !

Ferie nad Oceanem Arktycznym i Południowym sprawiłyby, że straciłabym poczucie czasu podziwiając archipelagi, lasy bolearne, niedźwiedzie polarne, foki, puchacze śnieżne, mewy, nurzyki i rybitwy. Zapomniałabym o codzienności i teraźniejszości podziwiając zjawiska optyczne takie jak słońca poboczne tworzące jasne plamki na niebie i przyziemną chmurę złożoną z maleńkich kryształków lodu tworzącą tak zwany pył diamentowy. Poznałabym zwierzęta i roślinność  tego unikalnego klimatu, a także grzyby których jest na Antarktydzie ponad 1150 gatunków !

14 dni żyłabym w tych wyjątkowo zimnych ,ale jakże ciekawych i interesujących warunkach, by przeżyć ferie marzeń i wrócić do Polski zauroczona tymi wspaniałymi obszarami Ziemi, z uczuciem tęsknoty i pewną dozą nostalgii za tym co przeżyłam, za ludźmi, których poznałam, za jedzeniem, które smakowałam, ale bez wątpienia wróciłabym ... szczęśliwa...

Chcemy ze swoją partnerką życiową odwiedzić Wrota do Narni dlatego pobyt w hotelu Białowieski umożliwi poznanie nam księcia Kaspiana biorącego kąpiel w waszym spa ;-). A poza tym chce zrobić niespodziankę swojej partnerce ale mnie na to nie stać. 

Z Poważaniem 

Adrian Chodkiewicz

Jak cztery głowy, tak marzeń wiele:

Góry! Mazury! Narty! Kąpiele!

Nie szukamy aktywności, tylko "bo tak modnie"

My po prostu chcemy wypocząć. Swobodnie.
Bo mówiąc szczerze, aktywni, jesteśmy tylko z założenia

Po cichutku marząc o chwili odprężenia.

Bo na fitness - brnę pierwsza, aktywność pobudzić

a, że kobieta jest zmienną - ląduję w jacuzzi...
Potem łaźnia, solarium, oraz sauna sucha
to nie tylko relaks, to też coś dla ducha!

Mąż - także aktywnie- tylko z założenia,
100 metrów w basenie...godzina leżenia.
Bo już tak zmęczony, bo takie zakwasy
a wszak tak nie można, bo to w końcu... wczasy!

Później  też na sportowo, (by nie wypaść z formy)
jogging po okolicy zrobimy wieczorny.
Dla lepszego krążenia, dla swej aktywności
hmm, pomiar nam się zapsuł, wykazał 100 metrów odległości...

Liczą się jednak intencje, ruch już "zaliczony”
Potem czas odpoczynku, jakże zasłużony.
A więc sprintem do baru, pędem na kolację,
Przy stole odwiedzić trzeba każdą "stację",
po drinka wyprawa, biegiem w lewo, w prawo,

a po tym wysiłku – do bilarda mamy chyba prawo?

I tak przez cały tydzień, ciągle, dnia każdego
podczas urlopu naszego w SPA wymarzonego.
Bo rodziną jesteśmy z dystansem. Do siebie, do świata

Ferie najpiękniejsze, gdy wspólne

…i gdy humorem każdy je przeplata.

Czy Żubry jeździć na sankach lubią?

Ja już sobie wymarzyłem i zaplanowałem ferie. Te będą inne niż wszystkie dotąd. Dlaczego? Od tej pory moja dziewczyna będzie moją narzeczoną (mam nadzieję! ). Planuję zabrać ją na fantastyczny  zimowy weekend połączony z relaksującymi kąpielami w basenie oraz masażami w SPA. To oczywiście po zaręczynach. Ale najpierw niespodzianka! Oboje uwielbiamy przygody i wspólnie spędzamy czas aktywnie, a naszą pasją są filmy przygodowe.  Przygotowałem więc zabawę w podchody. Nie ma nic bardziej ekscytującego niż szukanie w zaśnieżonym parku wskazówek, które prowadzą do skarbu – drewnianej skrzyneczki, w której ukryję prawdziwy skarb: zamiast złota, pierścionek z brylantem! A później wspólny wieczór spędzony na kuligu. Mam nadzieję, że te ferie będą jeszcze lepsze, niż sobie je wymarzyłem. Trzymajcie za mnie kciuki!

Napiszę chętnie w swoim wierszyku,

czego pragnę w SPA tak bez liku,

marzę, by kokosem pieszczono moją skórę,

bo egzotyczną mam i ciekawską naturę,

marzę, by poczuć z kokosa na skórze mleko,

a jego zapach niósł się po całym SPA daleko,

marzę o długich masażach ciała,

i już gotowa na wyjazd jestem cała,

dobry masaż to jest najlepszy relaks,

to się może zdarzyć tylko tu i teraz,

gdzie w tle muzyka pieści uszy,

ona zarówno, bawi, odpręży jak i wzruszy,

moje ręce bardzo pracą i domem zmęczone,

będą w Hotelu "Białowieski" sowicie nagrodzone,

marzę, by cudowne i relaksujące kąpiele,

traktowały mnie jak najlepsi przyjaciele,

marzę, żeby po pobycie spojrzeć na siebie w lustro,

i z okrzykiem wykrzyknąć "rany boskie, ale ze mnie bóstwo"!

I takie oto są moje pragnienia, 

by w SPA w Hotelu "Białowieski" poczuć smak życia i spełnienia :)

Moje ferie zimowe,

powinny być absolutnie wyjątkowe.

Nie ważne, gdzie bym je spędziła,

lecz z kim podczas nich bym była.

Z moim ukochanym synkiem chciałabym spędzić ten zimowy czas

i na mój "Feryjny Scenariusz" zapraszam Was.

W pierwszym tygodniu Tydzień Hawajski sobie urządzamy

i nasz salon w wielką plażę zamieniamy.

Ogromną folię rozkładamy,

a na nią trochę piachu damy.

Już basen dmuchany mamy i wodę do niego nalewamy.

Hawajski rytm pobudza nas,

my tak leniuchowac możemy cały czas.

Koktajl "Pina-colada" łagodzi moje podniebienie,

a ja masażu małymi rączkami mojego synka na nic nie zamienie.

I tak zimową aurę ocieplamy

i na pizzę z ananasem smaka mamy.

Ale na tym naszego tygdnia nie kończymy

i jeszcze kurs tańca hawajskiego na mieście zaliczymy.

I strój hawajski ze sobą zabieramy,

my tutaj wstydzić się czego nie mamy.

Po hawajsku przywitać się umiemy,

"Aloha, aloha"- teraz stosujemy.

I jeszcze do kina na "Przygody Lilo i Sticha na Hawajach sie wybieramy",

my sie ogromnie cieszymy, że mnóstwo czasu dla siebie mamy.

I tak pierwszy tydzień feryjny pełen wrażeń jest już za nami,

a więc drugi rozpoczynamy.

Tutaj już zimowy klimat do siebie zaprosimy,

bo "my się zimy nie boimy."

To igloo przed domem zbudujemy,

a babki ze śniegu również mieć będziemy.

Karmnik dla ptaków stworzymy

i ich dokarmiać się nauczymy.

Na zimowe spacery się wybierzemy,

bo trochę sportu zaznać chcemy.

Kulig z najbliższymi w bezpiecznym miejscu zorganizujemy

i nieżły ubaw mieć będziemy.

Po śniegu się poturlamy,

takie ferie po prostu kochamy.

A w domu ciepłą czekoladą się ogrzejemy

i energii na kolejne dni nabierzemy.

Takie ferie z moim Sebusiem spędzić bym chciała,

pisze Wam o tym Matka Polska wspaniała!

"Dzieciństwo jest jedyną porą, która trwa w nas całe życie."

1

STOP FERIOM ZA GRANICĄ, CZYLI DLACZEGO JURKIEWICZE POWINNI SPĘDZIĆ FERIE W POLSKICH GÓRACH

Mówi się, że wczasy za granicą to szczyt szpanu i luksusu, a zwiedzić Europę to takie "must have" wycieczkowe. Jak do tej pory nie dawaliśmy się wkręcić w ten tok myślenia, no ale jako że wszyscy byli, widzieli, to i my żeśmy się zaparli, bo głupio tak potem siedzieć przy stole i i na pytanie: "A wy gdzie byliście?" odpowiadać- w Polsce, w Zakopanem, tam gdzie "wszyscy" (zawsze wtedy trzeba wepchać kotleta do buzi, żeby nie odpowiadać. A nuż skończę przeżuwać to już zapomną o co pytali?). Tak więc Izabela i Dariusz postanowili znaleźć się jak najdalej od mrozu, chłodu, puchowych kurtek i bałwanków ze śniegu budzących grozę, spakowali walizy pełne letnich ciuszków, a potem z wypiekami na twarzy i głośnym "ach" wsiedli do samochodu i po-je-cha-li, obiecując sobie, że całą drogę poświęcą na szlifowanie języka. Kilka kilometrów za granicą ten jakże wspaniały środek transportu odmówił jednak posłuszeństwa i chociaż udało się naprawic usterkę, pzrez resztę drogi siedzieliśmy sztywno jak kołki , nasłuchując, czy aby nie zacznie kichać i prychać, zapewne ze śmiechu nad naszym losem. Nauki języka też poszły w las, bo jedyny przydatny zwrot brzmiał: "Oh my God". Dotarliśmy jednak, niemal całując ziemię, gdy tylko zamknęły się za nami drzwi samochodu. Postanowiliśmy puścić w niepamięć ten niefart i cieszyć się urlopem z dala od mrozu. Ale jak tu się cieszyć, kiedy pierwsze dwa dni leje i nie ma co robić, bo na hotel wybrało się jakąś miernotę (no tak, po co komu spa, jacuzzi, po co czynny basen, toż i tak nie będziemy siedzieć w hotelu?...). Tak więc siedzieliśmy jak głupki i oglądaliśmy telewizję w języku, którego de facto nie znamy. Szczęście w nieszczęściu że nadawali "Modę na sukces", przynajmniej jestem trzysta odcinków do przodu i wiem, z kim aktualnie sypia Brooke Logan.Co ciekawe, potem pogoda się poprawiła i po siedmiu latach chudych nadeszły tłuste-i to dosłownie, bo kto by pomyślał, że w moim starym kostiumie będę wyglądać jak słonica? Wstyd się pokazać, jak wokół tyle zgrabnych dzierlatek. Jeszcze trzeba udawać, że się nie widzi, jak mąż się na nie gapi- po co samą siebie upokarzać? Weź tu teraz człowieku zrób sobie zdjęcie, jak w tle leżą dwa metry czekoladowych nóg, jak nic zyskasz w necie miano "mistrza pierwszego planu". No ale ileż to można siedzieć w wodzie, żeby nie stanąć koło tej piękności i nie uchodzić za paszteta? Musiałam się poddać i wrócić na koc, ostentacyjnie udając, że nie rusza mnie jej uroda, a na rano miałam już plan, by kupić nowy kostium. Oczywiście nic z tego nie wyszło, bo aż tak zdesperowanym pasztetem nie jestem, żeby wydawać krocie na kawałek szmatki, a tyle właśnie tubylcy życzyli sobie za kostium. Ale zostawmy już te przyziemne sprawy, wszak o wycieczkę tu chodzi. Jeszcze nigdy nie tęskniłam tak za kawałkiem nieżyjącego zwierzęcia- oddałabym wszystko za schabowego i grzańca prosto z gór! Jedzenie papki imitującej makaron było ponad moje siły, a spojrzenia tubylców na moje pytania o coś przypominające schabowego po prostu wbijały w ziemię. O życiu towarzyskim nie wspomnę, miało być wesoło, kluby, nowe znajomości (żeby na fejsa potem wstawić fotki, jaka to ja światowa jestem!), ale nie wiadomo było co ze sobą zrobić. Tu za drogo, tu ochroniarz jak z mafii, tu Biebera grają więc nie wchodzimy, tak więc pozostało piwo w marnym pokoju hotelowym, wypijane na łóżku-a miało być tak pięknie, miało być wino w romantyczym ogródku, żeby wiatr rozwiewał mi włosy... O, i tu dochodzę do meritum- włosy miały czarować, opadać kaskadą, gdy idę plażą, tymczasem było tak gorąco, że jedyne czego pragnęłam to znaleźć nożyczki w morzu i chlasnąć się na pazia. Lepszy w końcu paź niż lejące się wodorosty. Ani to ładne, ani romantyczne, chyba że jest się Fioną, a on Shrekiem... Do domu wracaliśmy jakby z ulgą, nie mogąc się doczekać śniegu i mrozu szczypiącego w uszy. Cały czas szlifowaliśmy też angielski, bynajmniej ja: w kółko powtarzałam jak mantrę "please, please", wznosząc modły, by nasz gruchot jakoś dowiózł nas do domu. Po tylu godzinach podróży gdyby ktoś zapytał mnie o imię, pewnie odpowiedziałabym, że jestem Please. Dość mam języka na najbliższy rok. Zresztą... już mi się nie przyda, bo o feriach za granicą nie myślę. Nie po to ktoś wymyślił ferie w środku zimy, żeby uciekać przed nimi w ciepłe kraje. Co najdziwniejsze, cały pobyt człowiek myślał o tym, o czym słyszeć nie chciał: o polskich górach. I jakaś taka nostalgia ogarniała, że po co się wyjechało, że u nas najlepiej. I chyba prawda to. Po tych wszystkich wojażach wolę już jechać w te góry, przywdziać narciary, łazić godzinami po skrzypiącym śniegu i sapać jak lokomotywa ze zmęczenia, wdychac mroźne powietrze i puszczać parę z ust, a wieczorem skryć się w zaciszu fajnego hotelu, gdzie na kolacje kogę zjeść tyle schabowych, ile tylko pomieszczę. Albo aż się w ten mój kostium nie zmieszczę. Zresztą, zimą to i tak nie ma znaczenia, bo kombinezon ukryje wszystkie wałeczki, ot co!

Podobno jeden obraz jest więcej wart niż tysiąc słów...

Dzisiejszy świat zdecydowanie nie należy do łatwych i przyjemnych. Codziennie owocuje w pośpiech, stres i mnóstwo pracy. Ucieka dzień za dniem, a ja jak głupi próbuję go zatrzymać, niestety się nie udaje. Kładę się spać w poniedziałek, wstaje już jest piątek. Jedynym wymiernikiem, że jest już kolejny miesiąc, jest smutna wyrwana kartka z kalendarza. Zastanawiając się nad feriami powiem krótko – chciałabym ten czas spędzić z rodziną. Ot tak po prostu. Abym nie musiał iść do pracy od rana do wieczora, abym nie musiał odbierać telefonów, a tym bardziej siadać przed laptopem. Chciałabym, aby chociaż te kilka dni były całkowicie wypełnione śmiechem moich dzieci, piskliwym głosem mojej (często zrzędzącej) żony i szczekaniem mojego przyjaciela Tofika. Marzę, aby te chwile byłe beztroskie, „dzikie”, spontaniczne i ani przez chwilę niezaplanowane. Bez telefonów, komputera i radia. Ten wolny czas spędziłbym na leżeniu do góry brzuchem, spaniu do południa, chlapaniu się w basenie z rodzinką, spacerami w śniegu po kolana, jazdą na sankach i robieniem aniołków na śniegu. Na pewno kupiłbym dzieciakom lody, zaś żonie jej ulubiony kawałek tiramisu.  I wiecie co? Wziąłbym nawet ze sobą planszówki, jakieś gry rodzinne czy nawet kredki, aby dzieci wiedziały, że ich ojciec też lubił to kiedyś robić. Chciałbym te rodzinne ferie spędzić bez pośpiechu, bez gonitwy, bez nerwówki – po prostu spokojnie. To świat zmusza do pędu, do zarabiania coraz to większych pieniążków, a nawet do dwóch etatów (zwłaszcza, gdy żona nie pracuje). Tylko pytanie ile się da wytrzymać na tak wysokich obrotach? Potrzebuje całkowitego resetu, aby uświadomić sobie, że najwyższy czas zwolnić. Mam nadzieję, że znajdę go właśnie w Puszczy Białowieskiej.

Moje wymarzone ferie zimowe to czas spędzony bez stresu. Marzy mi się wyłączyć telefon i laptop. Odciąć się od całego zgiełku tego świata i obowiązków. Bez pośpiechu wysłuchać w spokoju bliskich. Skupić całą swoją uwagę na nich i na sobie. Zrelaksować się  w pięknym miejscu. Spędzić czas na miłej zabawie w gorącym basenie, a potem... zjeść coś dobrego. Na koniec chciałabym dopieścić swoje zestresowane ciało masażem wykonanym przez wykwalfikowanego profesjonalistę.