Stare, niechciane zabawki - Forum

Bardzo chętnie przygarnę takie zabawki! Poświęciłam już wiele wieczorów na darowane nam zabawki z piwnic. Koleżanka babci męża przynosi nam zabawki po swoich wnukach - wnuki już duże ale zabawki znajduje to w piwnicy, to na działce... Moja babcia oddała mi ostatnio moje zabawki. Wszystko stare i zniszczone. Z tych zdefragmentowanych czasem robię jedną całą, lub zbieram części w stylu oczy, guziki, ubranka lalek... Mam kartonik w którym to trzymam. Resztę myję, odkażam i daję dzieciom - moim lub troszkę biedniejszym niż my. Dzieciaczki mają radość. Wiele zabawek znalazło zastosowanie jako zabawki podwórkowe (kilka sztuk trzymam w aucie a reszta jest na działce). Nowych żal wynosić za to te nadają się doskonale. Ja nie decyduję za moje dzieci - one wybierają czym chcą się bawić i niejednokrotnie wybierają te stare i wysłużone...

Najwięcej serca wkładam w "odnawianie" książeczek. Wiele wylądowałoby na śmietniku a ja kupiłam kilka rodzajów taśm klejących przeźroczystych, szarych, czarnych i innych i sklejam. Ostatnio pisałam w jednym z wątków, że kupiłam "kota w worku" i przez moją naiwność spędziłam kilka godzin myjąc książeczki i susząc je suszarką by doprowadzić je do stanu używalności... Zapłaciłam za nie wcale niemało i to dopiero był wstyd.

Postępuję zgodnie z zasadą "Darowanemu koniowi w zęby się nie zagląda". Z grzeczności bierz te zabawki, by nie sprawiać przykrości a później rób co chcesz... ;)

krępująca sytuacja. z jednej strony ciocia pewnie chce dobrze. z drugiej jednak doskonale rozumiem ciebie. bo brać od niej a potem wyrzucać lub podawać dalej to wcale nie rozwiązanie. gorzej byłoby,gdyby to się kiedyś wydało. porozmawiaj z ciocią delikatnie raz jeszcze może obracając to w żart :) zapytaj kto tak zabrudził te zabawki,itp :)

Też tak myślę, powinnaś porozmawiac, ale nie mam pomysłu jak. Musisz być szczera.

Ona Wam daje zabawki pewnie dlatego, że dla niej mają wartość sentymentalna i żal jej wyrzucić :) ale watpie zeby kiedyś sie o nie pytała, więc skoro Wam nie żal, to zwyczajnie wyrzucajcie :P

Czasami ludzie wychodzą z zalożenia, ze nie ważne co, wazne, ze cos czego dziecko wczesniej nie miało, i tak się ucieszy. Chocby bylo uszkodzone czy brudne ale dla dziecka może okazać się skarbem. A dla nas, rodziców klopotem. Albo powiedz wprost, ze jestes zawaolona zabawkami iwiecej nie chcesz lub zasugeruj, ze jak nie ma co z nimi zrobic niech odda biednym . Jak sie nie zdobędziesz na odwagę, bierz i wyrzucaj bez skrupułów. 

Oj trudna sytuacja. Jeszcze uszkodzone zabawki jestem jakos w stanie zrozumiec, w koncu po to jest tata zlota raczka, czy wujek, dziadek...

Ale brudne, no dla mnie to nie problem umyc, ale troszke niesmaczne...

Z jednej strony lepiej zacisnac zeby i podziekowac, z drugiej warto by było uswiadomic, ale moze wyjsc niezrecznie...

Ja bym jej podziękowała i powiedziała, że już nie chcę i nie potrzebuję. Nie ma się co szczypać, możesz być stanowcza i nie zwracać uwagi na delikatność w sytuacji kiedy ktoś nie rozumie delikatnych aluzji i robi coś takiego.

Alicja ma taką jedną lalkę . Nazwała ją NIunia Dziecko. A dostała od Oli cioci. Niunią Dziecko bawiły się już dwie dziewczynki. W tym moja Ola i wnuczka owej cioci, która jest już w ostatniej klasie gimnazjum. Lalka jest typu dzidziuś. I nie raz była kąpana i naprawiana. Zmywano z niej kredki, tusz i szminkę. Ale jest to najpiękniejsza lalka pod słońcem. I jest to nieodłączna towarzyszka życia Alusi. Wszędzie z nią bywa. Teraz już chociaż nie chodzi z nią do sklepu i na spacery. Ale za to śpi z nią i zabiera w podróże.

Ala nie niszczyła zabawek. I dlatego Majka ma ich teraz dużo. Ale ta " techniczna" Majka, to musi zobaczyć co tam działa i po jej zabawach, to raczej nie będzie co chować do piwnicy.

A sposób wykorzystywania starych zabawek opisany przez Myosotis bardzo mi się podoba. Może nie będę wyrzucać popsutych zabawek, tylko je zatrzymam i wykorzystam ( jak synuś kiedyś będzie miał córeczkę.)

Nie umniejszam szczerych intencji cioci, ale takie "prezenty" to czasami faktycznie kłopot. Zwłaszcza jeśli ktoś jest np. częstym gościem i jest w stanie zauważyć, czy podarowane rzeczy są używane.


Sama nie raz dostałam coś co komuś najzwyczajniej zagracało i chociaż też cieszę się z wszytskiego co dostajemy i jestem bardzo wdzięczna znajomym, to sama nie "podaję dalej" zniszczonych rzeczy, bo zwyczajnie się wstydzę.  

Moja Mama też mi ostatnio dała kilka takich zabawek :) Po mojej młodszej siostrze. Też były straaaaaaaasznie brudne, bo znalazła je na strychu. Na początku też czułam się niezręcznie i nie wiedziałam jak mam jej powiedzieć, że Szymciuch nie potzrebuje starcych zabawek, ale moja Mama tak się cieszyła, że znalazła coś dla Szymciula, że jednak postanowiłam je wziąść. Porządnie wyprałam i dałam Szymciuchowi do zabawy. Radości było co nie miara :D Zawsze to coś "nowego".

no to jest jakaś myśl..albo delikatnie powiedz cioci, że nie masz już gdzie ich przechowywać i jak przyniesie to będziesz je wyrzucać

NIe wydaje mi się, aby te zabawki miały dla niej jakąś wartość sentymentalną. Bo co  innego można wywnioskowac ze słów:,,Miałam je wyrzucić bo tylko zajmują miejsce, ale pomyślałam że dam je tobie....Dwuletnie dzieci mogą się przecież bawić takimi starociami bo im to jeszcze nie przeszkadza...".

Poza tym, najbardziej draznie mnie że zabawki są brudne.Mogłaby je chociaż umyć. Tym bardziej, że przynosi je dziecku...

Rozmawiałam juz z nią na ten temat,ale bez skutku.Ostatnio odezwał się nawet mój mąż, gdy zobaczył jak przyniosła starą sflaczałą piłkę:,,I po co POli ta piłka?Przecież nie spaęłnia nawet swojej roli?"-zapytał a ciocia się tylko uśmiechnęła...

No to ciocia przegina! Skoro ona oddaje je ze słowami, że miała je wyrzucić to odpowiedz tym samym - że skoro ona nie wyrzuciłą to Ty musisz... Żal tylko dziecka, bo wiem dobrze, jak dwulatka potrafi zafascynować się jakimś śmieciem, który stanie się nagle jej skarbem. Ja z brudnymi zabawkami nie mam problemu bo nauczyłam Magdę, że jeśli ma coś brudnego, to musi przynieść mi najpierw do umycia. Gdy ostatnio babcia męża przyniosła reklamówkę brudnych (BARDZO) zabawek - Madzia zajrzała i krzyczy ble! Babci zrobiło się przykro ale szybko sprosowałam, że chodzi o brud a nie same zabawki. Po umyciu ich robiły furorę - oczywiście przez tydzień i się znudziły. Dla babci była to doskonała lekcja. Teraz przynosi nam zabawki umyte :)

Dzieci to naprawde madre istoty i gdyby potrafily mowic na naszym poziomie wszystko by powiedzialy,oto przyklad jak w prosty sposob rzeczy dla nas trudne dla dziecka przychodza z latwoscia i dziecko moze nauczyc czegos doroslego:)

Mój syn bardzo szanował swoje zabawki, książki. Teraz odmalował i przemeblował swój pokój. Myślałam, że wyniesie "niepotrzebne" rzeczy na strych. Wszystko wróciło na swoje miejsce, książki umieścił w szafie ubraniowej (ma dwie), a na regale po książkach zrobił "wystawę" pamiątek, bibelotów,nowe ściany pokrył plakatami i jest... szczęśliwy. Zabawki, gry i książeczki zapakował w kartony - dla "moich dzieci". Jako, że był najmłodszy w rodzinie dostawał dużo zabawek, klocków itp. Teraz w rodzinie są małe dzieci-od kuzynów Mateusza ale gdy widzi jak one rzucają ,psują to powiedział, że nie da bo nie usznują a rodzice powiedżą, że stare smieci rozdaje.

Mądrze mówi!!!

Niech trzyma! Ja bardzo żałuję, że oddałam wszystko kuzynom. Oni zabawki traktowali jak jednorazówki! Mnie było strasznie przykro, ale babacia cały czas mi powtarzała, że lepiej, żeby oni psuli te zabawki niż miałyby leżeć w piwnicy i niszczeć.... Straszne to! Nie wiedziałam jak ten czas szybko leci. Chciałabym podarować moim dzieciom zabawki, którymi sama się bawiłam. Najśmieszniejsze jest to, że teraz szukamy z mężem zabawek z naszego dzieciństwa i płacimy za nie "ciężkie" pieniądze. Znaleźliśmy sklep internetowy: www.spodlady.com. Kupiliśmy tam matrioszki, wańkę - wstańkę i jabłuszka - skarbonki, które zabierają pieniążek jak się go położy na guziku... Super sprawa!

No to faktycznie ciężka sprawa, bo ciocia chce być miłą, a tu nie wiadomo jak jej wybić z głowy takie pomysły.