spotkanie z rodzicem dziecka autystycznego - Forum

u mojego synka sa podejrzenia autyzmu jednak nie jest dla mnie to niepokojące myślę ze wszystko jest ok ale jednak nawet jakby go mial i tak bede z niego dumna :)

moja siostra pracowała w szkole z dzieckiem autystycznym! opowiadała mi dużo na temat jego zachowania etc. Także mniej więcej wiem jak się objawia i jak z takim dzieckiem postępować. jezdziłą też do tego chłopca do domu, udzielała jemu korepetycji w ramach wolontariatu! powiem szczerze, że trzeba poświęcić się dla takiego dziecka!

koleżanka mojej siostry, gdy dowiedziała się, że zdiagnozowano u jej dziecka autyzm to zwolniła się z pracy i cąłkowicie poświęciła się dziecku. Codziennie z nim pracuje i jezdzi na różne spotkania i ćwieczenia!

Mam w grupie 2 dziewczynki z objawami autyzmu , jednak ich rodzice nie zgadzają się na przeprowadzenie diagnozy . Poprosiliśmy nawet o pomoc Sąd rodzinny . Wiemy jedynie , że rodzina ma kuratora . Mimo naszych usilnych starań ta pani kurator ani razu nie skontaktowała się z.nami . Chore jest nasze prawo , przynajmniej pod tym względem .

eh szkoda dzieci ;c

Moja koleżanka wychowuje syna autystycznego.Prócz tego chłopiec ma orzeczenie o niedorozwoju umysłowym.Teraz jes on już pełnoletni ale cały czas potrzebuje opieki.Od dziecka nie odczuwał zagrożenia mógł wyjść przez okno i nie rozumiał że może wypaść,co  zresztą się zdarzyło ,na szczęście niegrożnie.Chłopiec mówi tylko kilka wyrazów. doskonale wszystko rozumie,wie czego potrzeba żeby zrobic daną potrawę np. naleśniki.Bardzo trudno mu czegoś zabronić.Strasznie męczące jest jego ciągłe poprawianie czegoś np; firanek bo jego zdaniem coś jest żle,robi to kilkadzieśiąt razy w ciągu dnia aż firanku w tym miejsc są brudne.w końcu koleżanka zdjeła firanki.kiedyś na spacerz bardz spodobał mu się zamek przy kurtce koleżanki co kilka kroków jej go poprawiał bo zmieniał swoje położenie w ruch,museliśmy wrócic do domu.Bywa też agresywny gdy nie jest tak jak jego zdanie powinno być potrafi uderzyć i to bardzo boleśie bo jes silnym dobrze rozwiniętym mężczyzną.Gdy był mały koleżanka znajdowała zawsze kogoś do pomocy,teraaz coraz trudniej. bardzo ją podziwiam i staram się pomagać.

Nasze dziewczynki mają ukończone 5 lat i nie potrafią powtórzyć nawet najprostszego słowa . Nie potrafią wykonać nawet najprostszego polecenia , nie przestrzegają żadnych zasad ani zakazów . Układają puzzle , ale nie potrafią wskazać nawet najprostszych ich  elementów . Wszystko wymuszają krzykiem i agresją . Wymagają ciągłej uwagi osoby dorosłej . Brak diagnozy uniemożliwia nam zatrudnienie nauczyciela wspomagającego .

W grupie Mai jest chłopiec z tym schorzeniem. Ale po 3 latach opieki pań widać ogromną różnicę w zachowaniu. Rodzice i dziadkowie zapewne też wkładają dużo pracy. Ale widać efekty. 

W naszym przypadku rodzice nie widzą prolemu z zachowaniem swoich dzieci . Ich zdaniem dzieci są normalne , tylko my nie potrafimy z nimi pracować .

Alinko, jeżeli sąd nie nakazał wam pisac sprawozdań to trzeba pisemnie powiadomić sąd , że sytuacja się nie zmienia Mam znajomą, która ma chłopca z autyzmem w wieku Patryka Dzieciak szybko dostał pomoc, bo rodzice byli świadomi , że ich dziecko potrzebuje pomocy Dzisiaj 18 latek chodzi do liceum ,zna kilka języków , pięknie maluje Nie chcieli go przyjąc do szkoły ogólnodostępnej po gimnazjum, bo zaniżałby im poziom , ale rodzice wiedzieli na co co stać ich dziecko i zapisali go do prywatnej Bardzo dobrze się uczy i jak wspomniałam jest bardzo zdolnym dzieckiem 

Muszę po raz kolejny zmobilizować dyrekcję Basiu . Podobno poszło pismo do sądu , ale to nie ja to pismo wysyłałam .

Sąd powinien, a właściwie kurator, bo po to jest żeby dopilnować czy dzieci mają odpowiednią diagnozę i terapię Pewnie kurator olewa, albo ma za dużo na głowie Koniecznie musicie powiadomić sąd , że mimo wyroku nic się nie zmienia

jesli moj gabrys wszystko wykonuje , wszystko rozumie , z dziecmi uwielbia przebywac i jedynie mowc dopiero zaczyna i bedzie mial w czerwcu 28 4 latka i czy on moze miec autyzm ?

Samo opóźnienie rozwoju mowy nie świadczy o autyźmie . U chłopców mowa często rozwija się znacznie wolniej , niż u dziewczynek .

obys miala racje jednak i tak jestem z niego dumna :)

Mój synek również wiele rzeczy wymusza krzykiem i rzucaniem się na podłogę. Są dni że jest mi bardzo ciężko z tą sytuacją ponieważ nie ma możliwości aby zrobić coś czego w danej chwili on nie chce, ale też bardzo przeszkadza reakcja innych ludzi którzy od razu się wtrącają, komentują itd. Nie dawno zdarzyło się że w autibusie zaczął krzycześ prężyć się ponieważ chciał chodzić podczas jazdy a ja mu nie pozwoliłam. Wzięłam go na kolana i przeczekałam kilka minut darcia aż się uspokoił i dała za wygraną. Myślę że sporo racji w tym że zbyt pochopnie czasami oceniamy sytuację że jak dziecko krzyczy to od razu mamy na myśli że rodzice sobie nie radzą, że jest źle wychowane itd. Ja osobiście mam koleżankę której córeckza ma autyzm ale jej praca i pomoc doświadczonych ludzi sprawiła że na pierwszy rzut oka nie widać żadnej różnicy pomiędzy jej zachowaniem a jej młodszej siostry. 

Ponieważ mój synek ma stwierdzone opóźnienie ruchowe i zawsze podczas wizyty neurolog pyta mnie jak z rozwojem emocjomnalnym Wojtka to obserwuję go na codzień i stram sie obiektywnie ocenić jego rozwój choć oczywiście mam świadomość że najlepiej zrobiłaby to osoba z zewnątrz.

Moim zdaniem nie,  mój brat równiez zaczął mówić jak skończył 3 lata- teraz buzia się mu nie zamyka :) 

Moim zdaniem nie,  mój brat równiez zaczął mówić jak skończył 3 lata- teraz buzia się mu nie zamyka :) 

Osoba z zewnątrz widzi zachowanie dziecka tylko w pewnej chwili . Ty jako mama masz z nim kontakt cały czas i z tego względu możesz najwięcej wypowiedzieć się na ten temat .

mój Maksio ma prawie 3,5 roku i zaczyna dopiero mówić. od września odkąd poszeł do przedszkola jest straszny progres w tym kierunku! choć pediatrzy, laryngolodzy mówią, że ma krótkie wędzidełko języka. Logopeda i pierwszy laryngolog u którego z nim byłam stwierdził, ze jest Ok! także juz sama nie wiem co myśleć!