Mama na chrzcie swojego dziecka

brawo za odwagę:)

U mnie było raczej odwrotnie, po urodzeniu Julki i Wojtka wyglądałam lepiej niz przed ciążą, podczas tych 9 miesięcy przytyłam tylko po 4 kg, więc jak urodziłam byłam szczuplejsza niż przed porodem, potem jednak wszystko się wyrównało z nawiązką...

Na chrzcie Kubusia (ur 10 kwietnia) 1 czerwca byłam gruba, zmiesciłam sie w jakąś kieckę i bluzkę ale szczytem marzeń to nie było. Byłam zestresowana bo nie wiedziałam jak dziecko zniesie msze a potem obiad w restauracji. 

ja naleze do kobiet ktore dbaja o siebie przywiazuje dużą wagę do tego jak wygladam.

wiadomo po porodzie troche zostalo powiekszylam sie o 2 a moze i 3 rozmiary zaleznie od rozmiarowki. nie zalozylam nic z tego co juz mialam bo bylo za male moze i bym sie wbila ale by wystawalo tu czy tam i wygladalam w tak waznym dniu nie adekwatnie -  i obrzydliwie odrazajaco i wogole. wybralam sie na zakupy kupilam garderobę w ktorej nic nie bylo widac wszystko co powinno byc zakryte bylo:)

to wazny dzien i nie tylko maluszek powinien ladnie wygladac ale i mamusia powinna sie prezentować ślicznie :>

Ja miałam problem tylko z brzuchem. Tak w pierwszym jak i w drugim przypadku. Ja osobiście nie przejmowałam sie wygłądem. W domu i tak się przebierałąm w wygodniejszy strój, bo karmiłam piersią,poza tym pmiętam, że okropnie rozbolałą mnie w ten dzień głowa i było mi wsztstko jedno.

Poza tym nie miałam czasu na strojenie.

U mnie bylo podobnie. Mielismy ten komfort, ze salka była wynajmowana w hotelu i obok mielismy pokoik, gdzie córka sobie spała zmeczona po mszy ;)

Ja na chrzest Stasia uszyłam sobie kostium garnituropodobny i uważam, że wyglądałam całkiem dobrze (grunt to wysoka samoocena ). Teraz w tym kostiumie bym zaginęła bez wieści :)) jest za duży o co najmniej 3 rozmiary 

żebyt tez tak mogła niedlugo napisać...ah...

A ja nie myślałam o sobie tylko omałym bo należal do dzieci ciągle placzących, skupiałam się na tym, że dziecko ma być dzieckiem Boga, że za chwilę bedzie coś ważnego i chciałabym by byl spokojny. Ale widzę że dziś nawet komunie dzieci to rewia mody, pokaz prezentów,bale i lokale, a sensu prawdziwego brak. Dziś nie ma radoch z zegarka.

Teraz to na komunię dzieci nawet quady dostają....

Ja wygladam tak jak przed ciążą :). Jak będzie po to wkleję zdjęcia :)

Mój mały był chrzczony jak miał 9 miesięcy. do tego czasu w miarę doszłam do przyzwoitych gabarytów i myslę, że wygladałam nieźle, a juz na pewno dobrze sie czułam.

zazdroszczę Ci :)

nie tylko Ty Aniu :) Ja tez zazdroszczę. Mi teraz, po porodzie znowu zacznie się walka z nadprogramowymi kilogramami :((

oj po 2 to podobno sie chudnie :)

No ja akurat miałam spory problem, bo wszystko na mnie wisiało...

Ale mama mojego meza jest krawcową , wiec raz dwa wszystko zrobiła i było ok:)

po pierwszej ciąży aż takiego problemu z wagą nie miałam i kupiłams obie to,co mi się poodbało specjalnie na tę okazję. wyjątkową. po ciąży z marcelkiem było gorzej. wiem,że to przez cc. skóra z brzucha nie chciała za nic zniknąć. i została do dziś :( znowu kupiłam coś specjalnego,ale nie czułam się najlepiej w tym wydaniu...

A wiecie ja mam teraz w maju Komunię. I córka ubrana będzie skromnie, bo uznałam, że to nie wesele. Też do główy jej tłukę o co w tym wszystkim chodzi. Ale pewnie nie będę miała wpływu na to jak z koleżankami będzie rozmawiała. Jedyna nadzieja, że msza jest dość wcześnie i będzie romowy o prezentach.

A jeżeli o te chodzi, to wiem ze zadnych takich z górnej półki nie dostanie. I moim zdaniem to bardzo dobrze.

Ja musiałam pożyczyć rzeczy od mamy:)

Było zimno, więc miałam spodnie na kant i długi kardigan.

Czułam sie dobrze, bo krągłości pociążowe były dla mnie...spełnieniem marzeń o kobiecej figurze:)

A wymęczona juz nie byłam, bo to było 1,5 m-ca po porodzie. Miałam więc w miarę opanowana sytuację:)

Chrzciliśmy Młodego kiedy miał 7 miesięcy. Nie wyciągałam z szafy kiecki w którą z ledwością się dopinałam - poszłam do sklepu i kupiłam sobie nowy ciuch. Ale i tak czułam się brzyda i gruba. Przeszło mi dopiero po 2 latach kiedy wróciłam do swojej przedciązowej wagi. Tylko, że ten dzień - chrzicny - nie był po to, żebym ja całemu światu pokazała jaka to jestem "super laska" ale był dniem Tymka. Szczerze to w d... miałam to jak wygladam :))) Była sobota przez świętami BN, ja urobiona po pachy i optulona bo było diabelnie zimno. Ani mi się śniło stroić się jak cieć w Boże Ciało.