nauka czytania - droga przez mękę - Forum

Nawet najmniejsze dzieci wyciągają rączki do kolorowych książeczek lub z poważną miną otwierają gazetę i "czytają". Potem miłość do czytania umiera.

Wiele dzieci w przedszkolu unika jednak książki i na hasło "przeczytaj mi głośno co tam jest napisane" traci słuch lub robi smutną minkę. 

Jaki jest twój sposób na nauczycie dziecka czytać i wychowanie czytelnika?  

Ponieważ córka jest za duża na Domana, więc uczymy ją metodą odimienną I. Majchrzak. Wydaje mi się najrozsądniejszą metodą dla dzieci w wieku przedszkolnym, dla których Doman będzie zwyczajnie nudny.

Mam koleżankę, która nauczyła swoją 3-letnią córkę czytać metodą Jagody Cieszyńskiej, ale mój mąż był na "nie".

Glottodydaktyka i Metoda Dobrego Startu wydała mi się zbyt "specjalistyczna", one chyba jakiś kursów wymagają, szkoleń, ja tego nie potrafiłam ogarnąć.

A my zdecydowaliśmy się jednak na metodę sylabową prof. Jagody Cieszyńskiej i jesteśmy bardzo zadowoleni. Synek ma 3 latka, a już czyta proste sylaby i potrafi złożyć je w wyraz :)) Korzystamy przede wszystkim z serii "Moje sylabki" oraz dla urozmaicenia "Moje układanki". Dużo o metodzie dowiedziałam się ze stronki www.sylaba.info, można też zadać tam pytanie do logopedy. Przydatne były także książeczki "Kocham czytać" i płytki "Słucham i uczę się mówić".  Ogólnie warto uczyć dzieci czytać już od najmłodszego :)

A ja zawsze byłam zdania, że moje dzieci, nie muszą zacząć czytać już w przedszkolu, bo na wszystko przyjdzie czas. 
Mój najstarszy syn ma 11 lat i jest na etapie, że jak mu się książka podoba, to ją "połyka". Ostatni w ok. miesiąc przeczytał trzy tomy Winnetou, chociaż większość wolnego czasu spędza na dworze. Nigdy nie mieli wstrętu do książeczek, może dlatego, że zawsze czytaliśmy im na dobranoc, a jak nie zdążyli z przygotowywyaniem sie do łóżka to "za karę" tej bajki nie było.

Obaj (młodszy ma 9 lat) mieli problemy w szkole z głośnym czytaniem w pierwszej i w drugiej klasie, ale widzę, że to nie decyduje o tym, czy dziecko będzie w przyszłości lubiło czytać. Starszy w trzeciej klasie zaczął namiętnie czytać komiksy (Asteriksy, Tytusy itp) a w czwartej coraz grubsze i dłuższe książki. Młodszego coraz częściej widzę z komiksem w ręku.

Moja prywatna teoria dlaczego zaczęli czytać brzmi, że po pierwsze dlatego, że zawsze mieli okazję widzieć mnie i mojego męża w stanie totalnego zaczytania i może trochę "też tak chcieli". A po drugie dlatego, ze podchodziliśmy do ich trudności ze stoickim spokojem, wiedząc że prędzej czy później się nauczą.

Jestem  zdecydowanie za taką postawą. Nic na siłę dla sprawienia satysfakcji rodzicom. Bo taką jest niewątpliwie nauka czytania trzylatków. Ale jak to powtarzam już kolejny raz: to ja tak myślę, inni mogą mieć inne zdanie na powyższy temat. 

Ja tam do naambitnych rodziców nie  należę, Kuba rozwija się we własnym tempie, jasne,że to wielka radość jak coś umie i każde nowe osiągnięcie napawa mnie dumą i chcę więcej :), ale nie na siłę

Nauka czytania wcale nie musi być droga przez mękę. Wystarczy czytać dziecku to co mu się podoba i zacząć od najmłodzych już lat. Jako, że jestem typowym molem książkowym i często kupuję książki, moje dziecko ma z tym styczność od małego. Teraz razem wybieramy w matrasie książki, które chce czytać. Czyta sam tylko te , które mu  odpowidają, a te trudniejsze czytam mu ja.

Pewnie ze tak. dziecko się już z tym oswaja, widzi że rodzic czyta to tez chce.. 

Nie stosowałam żadnych "modnych" metod. Od niemowlęcia czytałam książeczki, Mateusz widział nas z ksiażką w ręku (i ja i mąż-mole książkowe). Nikt go nie uczył, nie zmuszał. "Koło fortuny"-był taki quiz - nauczyło  literek. Reszta sama przyszła.
Wiem jak trudno nauczyć dziecko, gdy czytać uczy się dopiero w szkole. Denerwuje się, wstydzi, ze ono nie umie a to nie pomaga. 
Jeżeli chodzi o głośne czytanie w klasie, to syn też mi czytał. W I klasie wspólnie , gośno przeczytaliśmy "Pana Tadeusza". Wytłumaczyłam mu, że przy czytaniu takiego utworu trzeba czytać zdaniami a nie "linijkami". Przydała mu się ta informacja w starszych klasach. 

U nas w ruch poszło Kocham czytać. Ale tylko kilka zeszytów. Przy okazji tylko dodam, że do czytania nie wystarczy znajomość liter czy sylab, ale wiele innych umiejętności. U nas świetnie się sprawdziły książki Agnieszki Bali. (przedszkolak kocha czytać i wszytskie z serii układanek lewopółkulowych).

Książek do nauki czytania jest jednak bardzo wiele:

https://virtualo.pl/blog/5-ksiazek-dla-5-latka-e-booki-pokazujace-swiat-i-przygotowujace-do-nauki-czytania-w363/

Na stronie jest najlepszy ich przegląd.