Jak odzwyczaić dziecko od słodyczy?

moja Jowka to słodyczowy potwor normalnie..

a czesem az za duzo chce..

mowie nie ma i juz

najlepszym sposobem jest nie kupowanie słodyczy:)

Filip lubi słodycze i jak zaczął je jeść to nie jadl mi nic więcej i teraz ich nie dostajw w ogóle i apetyt wrócil :) no ale Filip jest młodszy od Twojego synka

Jesli masz na to wpływ to nie kupuj, po prostu.

malo jest dzieci ktore sloyczy nie lubia, sama je uwielbiam, ale szczerze dla malej wole sama upiec albo zrobic np makaron ze smietana i z cukrem tez slodkie a na pewno zdrowsze od jakiegos batona.

dokładnie. Często dzieci jak nie widza to nie chcą....a jak juz widza a nie chcemy im dać to najlepiej tłumaczyć....najlepiej na przykładach do czego  prowadza słodycze. Kiedyś rozmawiała z moim i opowiadałam mu ze jak będzie gruby to nie będzie mógł się ruszać i nie zrobi juz szpagatu lub lekarz zakaże mu biegać.... to akurat było w tedy jak wybijałam mu MCdonalda. Był taki moment jak koledzy strasznie opowiadali ze tam lubia jeść.

Co do słodyczy to gdy ich dużo jemy to coraz więcej j ich potrzebujemy  i nie zadowalamy sie kęsem batonika tylko musimy go zjeść całego....czyli ograniczyć do minimum .

Potrzebę uzupełnienia cukru w organizmie możesz zastąpić np.  suszonymi owocami lub świeżymi owocami. Suszone owoce tez maja często w sobie dużo cukru.

Ja sama jestem "potowrem" słodyczowym od małego, więc wcale nie dziwię się dzieciom. Kupuję coś słodkiego jak naprawdę mi się ze chce (góra 2 razy w tygodniu albo i nie) My np kupujemy słodkie płatki do mleka- zawsze to jakieś zastępstwo, poza tym mała tez pije słodkie soczki. Myślę, że to w supełnośi wystarczy. 

CZego oczy nie widzą- tego sercu nie żal:) I to sprawdza się w kwestii słodyczy:-P

moze i macie racje...ale nawet jak ja nie kupuje to bacia czy dziadem zawsze go "oddadza" z zapasem slodyczy do domu...wystarczy ze pojdzie do babci a wraca z pelnymi kieszeniami,choc babcia wie,ze mu w domu nie brakuje.Tyle razy mowilam jej zeby nie dawala..ale co tam,moge sobie pogadac...tak samo jak z chinskimi zupkami

tzn?

Nie da się tak odzwyczaić Mój chłopak duży , ale słodycze muszę przed nim chować Nie zawsze z dobrym skutkiem

Oliwka jakoś od małego za słodyczami nie przepada... od czasu do czasu lubiła jajka niespodzianki i czekoladki kinderki a teraz, jak babcia - gorzką czekoladę...

Sama nawet potrafi powiedzieć, jak się jej pytam co kupić... to odpowiada - słodyczy to ja nie chcę możesz kupić mi książeczkę z naklejkami lub ze szlaczkami albo z łamigłówkami... Mądra ta moja wnusi bo umie odmówić sobie słodyczy nawet tych, które lubi jeśli powie się jej, że nie wolno...

Sama bym się chętnie od nich odzwyczaiła... Tylko jak???

To jest fakt, ze czego oczy nie widza tego sercu nie zal, i to sie tyczy tez slodyczy. My zawsze mamy szafke pelna slodkosci, i ciezko mi sie czasem oprzec, ale zaraz sobie tlumacze, ze to dla ewentualnych gosci. 

A ja uważam, że wszystko jest dla ludzi, tylko w granicach rozsądku.

Owszem nie popieram tuczenia dzieci słodyczami, ale też skoro same przyzjamemy się, że je lubimy, to dlaczego też zupełnie im tego odmawiać.

Tyle, że sama mam ten sam problem co Jane, a mianowicie, nawet jeśli sama kontroluję to co je Jakub, to już tego co zaserwuje mu dziadzia nie widzę i chilami też mam nerwa, za to że co chwilę coś mu podrzuca.

O ile do czekolady Go nie ciągnie, to np żelkami czy gumą rozpuszczalną nie pogardzi, a jak się teraz przyzwyczai do takiego podjadania to będzie tylko gorzej.

Szymon tak samo nie lubi czekolady ani nic czekoladowego. Ale żelki i gumy mamby po prostu ubóstwia 

Mąż mój tak synka nauczył na słodycze a ze mną tak nie ma ja małemu kupuję jogurty serki czy owoce i to mu wystarczy

Ja polecam zastąpienie ich czymś zdrowy, np. owocami, bakaliami czy samodzielnie przyrządzanymi deserami