Instynkt macierzyński - Forum

Ja pomimo, że jestem w ciąży nie czuję się jeszcze tak super gotowa na nadejście dziecka.

Lecz gdy oglądam na usg ten malutki nosek, rączki, nóżki to ten instynkt jest coraz mocniejszy.

I dojrzewa we mnie z dnia na dzień pamlutku...

Miałam dokładnie tak samo jak Ty...

Od kiedy zaszałam w ciąze juz go czułam a teraz jest bardzo bardzo silny

U mnie było podobnie

pojawił się jeszcze sporo przed ciążą. po prostu czułam,że to ten moment...

U mnie było podobnie, jak u Ciebie, Isabelle.

Jak byłam w ciąży, to bardzo czekałam na dziecko i wyobrażałam sobie, co będziemy razem robić, jak już bedzie na świecie. W tym okresie, wszystko wydawało mi się takie romantyczne: małe nóżki i rączki na zdjęciu USG, kaftaniki, śpioszki, piękny wózek na wspólne spacery. Rzeczywistość okazała sie jednak nieco inna. Gdy pojawił się na świecie mój synek, pojawiły się również pewne wątpliwości, które  nosiły wspólny mianownik: "Czy ja mam w ogóle instynkt macierzyński?" Był to tak zwany "baby blues", który pojawił się, choć wydawało mi się,że mnie on nie będzie dotyczyć. Gdy zorientowałam się,że to tylko burza hormonów, z dnia na dzień zaczęło być coraz lepiej. Zaczęłam się cieszyć macierzyństwem.

Teraz jestem bardzo związana z moim synkiem. Nie wyobrażam sobie życia bez niego.

U mnie instynkt macierzyński pojawił się na długo przed zajściem w ciążę. Dosłownie świrowałam jak widziałam gdzieś dzieci :) I nieważne czy na żywo, czy w telewizji... :)

Teraz jestem w ciąży i oczywiście obawy są, że sobie nie poradzę... Mam jednak nadzieję, że wszystko jakoś samo przyjdzie

pewnie. jak tylko zobaczysz maleństwo

U  mnie podobnie;)

w życiu nie miałam instynktu macierzyńskiego! do tego stopnia ze mi rodzeństwa nikt na siłe nie wpychał mimo ze byłam najstarsza.

pojawił się wraz z Szymusiem, po jego urodzeniu i dojrzewa przez cały czas. nieobce sa mi teraz lęki mamy, ciągle sie boję ,że coś mu się stanie , nie potrafię sobie wyobrazić bez niego zycia. to jets silniejsze każdego dnia

u mnie instynkt włączył się gdy koleżanka zaszła w ciąże i widziałam jak jej rośnie brzuszek, później jak dzidzia kopie. Wtedy poczułam,że jestem gotowa i że to ten czas( nie byłam wtedy jeszcze w ciązy).

Płakałam mojej przyjaciółce,że chyba nie mogę mieć dzieci,a dwa miesiące później dowiedziałam się,że jestem w trzecim miesiącu ciąży,czyli mój instynkt obudził się w momencie zajścia w ciążę.

Julka była upragnionym dzieckiem, więc gdybym nie miała instynktu macierzyńskiego, nie chciałabym jej tak bardzo... To nic, ze byłam wtedy 20-latką, czułam, że to już...

To jeśli chodzi o instynkt.

Z czasem dojrzewa za to we mnie cierpliwość do dziecka, a nie uważam, żeby była ona równoznaczna z instyktem.

tez się pod tym podpisuję! :)

I u mnie w miarę jak ciąże sie rozwijały, dojrzewał instynkt acierzyński. Z czasem jest coraz mocniejszy. Nic nie przychodzi od razu, również i instynkt.

Ja nic nie dodam...Jest dokładnie tak jak piszesz.Instykt po prostu dojrzewa w nas kobietach.

We mnie dojrzewał od momentu kiedy dowiedziałam się że jestem w ciąży i cały czas rozwija się. Kocham swoje dziecko ale miłością mądrą nie ślepą i zaborczą.

ja zawsze chciałam mieć dzieci,bardzo szalałam za maluchami mniejszymi i tymi większymi i one mają ze mną dobry kontakt ale jak się Julka urodziła to miałam wątpliwości czy się nadaję na matkę,czy poradzę sobie ale jak mam ją zostawić pod czyjąś opieką to tak strasznie tęsknię za nią,uwielbiam te moje małe rączki nóżki i to jak się uśmiecha i teraz widzę że jakiś ten instynkt we mnie się budzi,rośnie jak brzuszek w ciąży...;)

Piękne określenie Maniuśka!:)

Ja też mam Julkę:)